Als republikein heb ik niet zo veel met Koninginnedag. Maar het is elk jaar weer een mooie aanleiding om met een paar vrienden in het park te zitten om te genieten van het mooie weer en de vrolijke mensen. Zo stonden autochtonen de inhoud van hun zolder te verkopen aan allochtonen en andersom (hoezo integratieprobleem?) en probeerden meer en minder muzikale kinderen een zakcentje bij te verdienen op hun instrument en stond ex-dakloze Peter zijn eigenzinnige gedichten voor te dragen aan het publiek.
’s Avonds kwam ik in het Jazz Café Leo van Lieshout tegen, met wie ik tot laat in de nacht heb gediscussiëerd over het politieke en culturele klimaat in Breda (waar is de tijd gebleven dat wij om zes uur ’s nachts nadachten over het realiseren van onze idealen?, vroeg hij me op verwijtende toon). De avond eindigde in de Liquid, een nachtzaak van de Bredase horeca-tycoon Laurens Meijer. Ik heb zelf niet zo veel met de Bredase nachtzaken en heb ook het idee dat er aan de deur nog wel eens gediscrimineerd wordt.
En laat ik nu net Laurens Meijer zelf tegenkomen in de Liquid, met wie ik om drie uur ’s nachts nog dit onderwerp aansneed. Niet dat we het probleem van de integratie tussen bevolkingsgroepen in één keer hadden opgelost. Maar het leuke is wel dat Laurens het onderwerp niet uit de weg gaat en graag nog een keer verder van gedachten wisselt. “Ik pas er voor om steeds de schuld van het integratieprobleem in de schoenen geschoven te krijgen. De gemeente moet ook zijn verantwoordelijkheid nemen”, zei hij terecht. In de lokale GroenLinks integratie-discussie zou hij nog best eens een zinvolle ervaringsdeskundige kunnen zijn. Ik maak dus graag nog een keer gebruik van zijn aanbod.