Herman nam afscheid. Een jaar eerder dan gepland. Dat was een gevolg van de kwestie Pormes (zie blog zo 2 apr. 2006). Het afscheid was vrolijk en informeel, net als Herman zelf.
Aansluitend aan het afscheid van Herman ging het voltallige partijbestuur, Herman incluis, uit eten om ook het vertrek van Nevin te vieren. Te vieren? jawel, want haar afscheid was een stuk positiever. Hij verruilt haar bestuurszetel voor een plek in de Tweede kamer, die vrij kwam nadat Marijke Vos wethouder werd in Amsterdam (zie blog di 23 mei 2006).
De dag markeerde voor mij achteraf bezien een beetje het einde van een bewogen jaar. Vorig jaar maart werd ik gekozen in het Algemeen Bestuur van GroenLinks (zie blog za 19 mrt. 2005) en in korte tijd breidde mijn landelijke netwerk zich uit. In dat jaar hebben we belangrijke stappen gezet in de verandering van de interne
organisatiestructuur en kregen we de moeilijke en beladen affaire Pormes er gratis bij. Het bestuur zou aanvankelijk voor twee jaar aanblijven, maar door verwachte en onverwachte wisselingen is het team ingrijpend gewijzigd. Waarmee ik trouwens niets wil afdoen aan de huidige samenstelling en de prettige manier waarom Henk Nijhof zijn interim-voorzitterschap vervult.
En zo gaat ieder zijns of haar weegs, zoals de sporen van een papaver, dwarrelend in een zomerbriesje. We zullen elkaar zo nu en dan nog wel eens tegenkomen, maar nooit meer allemaal tegelijk. Met die gedachte hieven wij nog eenmaal het glas, denkend aan de mooie tijden die we achter ons lieten.
Waarmee eens te meer bewezen is dat je van elk afscheid wel een drama kunt maken.
Krijg bijna tranen in mijn ogen als ik jouw verslag van het etentje lees…. en ik dacht nog wel dat ik zo’n vrolijke avond had gehad;-)!