De fractie had een hei-dag. Die brachten we, ter inspiratie, door op de kleine aarde, centrum voor mondiale duurzaamheidsvraagstukken. Jan Juffermans, de maker van de Nederlandse versie van de mondiale voetafdruk ontving ons om ons te wijzen op de mogelijkheden voor duurzaam en verantwoord beleid.
Het berekenen van de eigen voetafdruk is een confronterende bezigheid. Zeker voor mij, aangezien ik het afgelopen jaar bij wijze van uitzndering op vakantie ben geweest in Kenya (met het vliegtuig), een baan had in Hilversum waarvoor ik bijna dagelijks met de auto (foei!) op en neer moest en daarnaast ook nog eens geen vegetariër ben. Dus heb ik maar eens twee voetafdrukken gemaakt: die van afgelopen jaar en de te verwachten voetafdruk voor dit jaar.
Vorig jaar had ik met mijn leefstijl zo’n 5.0 hectare aarde nodig, iets boven het Nederlands gemiddelde van 4,7 ha en ver boven het ‘eerlijke’ oppervlak van 1,7 ha. Want dat is de oppervlakte waar je, bij een eerlijke verdeling van de hoeveelheid productiegrond, recht op hebt. Gelukkig is mijn verwachte voetafdruk voor dit jaar al een stuk minder, namelijk 3,5 ha. En dat is al met een vakantie waarvan ik nog niet zeker weet of ik ‘m ga maken. Maar ik mag met mijn verminderde vlees- diesel- en kerosineconsumptie weliswaar al een stuk onder het Nederlands gemiddelde zitten, ik verbruik nog steeds twee keer meer dan wat mij ‘rechtens’ toekomt. En dat geeft te denken.
