Breda Actief, een organisatie die zich bezig houdt met ondersteuning van sportverenigingen en vrijwilligersorganisaties, had me gevraagd mee te doen aan een panel over vrijwilligerswerk. De middag ging voornamelijk over hoe jongeren, in het bijzonder allochtone jongeren, op dat punt beter geactiveerd konden worden.
Hoewel mijn bijdrage in het debat gering was, hoop ik één ding duidelijk gemaakt te kunnen hebben: dat mensen alleen maar te porren zijn voor vrijwilligerswerk wat ze zelf ook leuk vinden om te doen. Je zult een jongere niet snel voor maaltijdbezorging weten te strikken. Daarnaast vindt ik eerlijk gezegd dat dat gewoon betaald werk zou moeten zijn. het is toch te gek voor woorden dat de voedselvoorziening voor ouderen in een ‘beschaafd’ land als Nederland af hangt van vrijwilligers.
Al met al valt het best mee met de jongeren. Breda Barst weet elk jaar een kleine 200 vrijwilligers te motiveren er twee dagen lang flink de schouders onder te zetten. Maar goed, dat is ook maar één weekeinde per jaar. Voor de rest is het onder jongeren niet anders dan met de rest van Nederland: mensen hebben het zo druk dat ze zich vaak alleen nog willen committeren aan vrijwilligerswerk dat slechts voor een afzienbare periode nodig is. Iedereen heeft het immers druk.
