Ik ontwaakte in een woning in Zevenkamp, Rotterdam. De avond ervoor had ik met collega, kennis, vriend en beroepsjongere Rogier een avondje gegeten en gedronken in Den Haag. Het gevolg was dat ik de laatste trein niet heb gehaald. Maar dat zijn slechts kleine tegenslagen. Rogier had thuis immers nog een fles Glen Fiddich staan.
En zo bracht ik zwetend de nacht door op een bobbelige slaapbank, omringd door losliggende kattebakkorrels, haarballen en een rondstruinende poes. En nee, ik ben daar nog niet te oud voor. Mijn lijfje kan dat soort erbarmelijke omstandigheden nog best wel aan.
Omdat je geniet-momenten soms zo lang mogelijk moet uitstellen om er optimaal van te kunnen genieten, heb ik toen eerst de gehele tour-etappe gevolgd om pas vele uren later een halflauwe douche te nemen. Soms is het onbegrijpelijk dat mensen een bad verkiezen boven het gelukzalige gekletter van een half verkalkte douche-kop.
