Rogier, vriend, collega en beroepsjongere, gaat verhuizen. Op een onbewaakt ogenblik bood ik hem aan mee te helpen. In mijn bestelwagen kunnen nu eenmaal makkelijk grote dingen. Zolang ik maar niet voor elven voor de deur stond. Ik beloofde plechtig.
Dus toen ik rond kwart voor twaalf bij hem voor de deur stond, stond de dampende bieten-gembersoep al op me te wachten. Maar dat was ook meteen de enige voorbereiding die Rogier getroffen had. Het aantal reeds ingepakte dozen beperkte zich tot slechts één. En zelfs die nog amper half vol.
De nieuwe woning van Rogier ligt in Delfshaven, aan de andere kant van Rotterdam. Dus terwijl Rogier in zijn oude woning dozen aan het pakken was, sjouwden broertje Matthijs en ik ons stuk op te zware meubels en bureaubladen. Eén trap omlaag, 45 minuten later drie trappen omhoog. Waaronder twee wenteltrappen.
Gelukkig heeft Rogier geen uitgebreide boekenkast of platencollectie. Hij heeft wèl een mega espresso-apparaat. Het was, begrijpelijkerwijs, het laatste apparaat dat uit het stopcontact getrokken werd om te verhuizen. Zodat we naast vermoeide ledematen ook voldoende koffie hebben gekregen.
Gelukkig gaat het bij ons iets beter gepland. Bij ons in de berging staan er al een stuk of vijftien. Sjouwen?
@Peer: volgens mij ben ik die dag net op vacantie…