“Bel Selçuk even op, dat schijnt nogal een langslaper te zijn”, schijnt de burgemeester tegen een ambtenaar gezegd te hebben toen ik om kwart over negen nog niet op het stadskantoor was gearriveerd. Ik zat echter al in de bus, die ons die dag langs onze partners in West-Brabant zou brengen.
De bus leidde ons in eerste instantie naar de vliegbasis op Woensdrecht, waar de core-business bestaat uit het onderhouden en upgraden van F16’s, Cougars en ander vliegend materieel. Tijdens de rondleiding viel het op dat die gevechtsvliegtuigen veel kleiner zijn dan ik me had voorgesteld. Het pilotendom is niet voor claustrofobische mensen.
Veel onderhoudswerkzaamheden gebeuren nu nog op verschillende plekken in Nederland. De bedoeling is dat deze hoogwaardige bedrijvigheid voor een groot deel naar Woensdrecht gaat verhuizen: een impuls voor de economie en het onderwijs. Helemaal als straks de JSF wordt aangeschaft. Hoewel ik geen voorstander ben van het JSF-project (als er dan toch een nieuw vliegtuig moest komen, dan nog liever de flexibeler inzetbare Euro-fighter), kan, indien een volgend kabinet toch overgaat tot de aanschaf, een belangrijke factor worden in de west-Brabantse economie.
Na de middag deden we Roosendaal aan, waar de gemeente plannen heeft voor een grote herstructureringsoperatie op het huidige spoorwegemplacement. Knikkebollend probeerde ik de te lange powerpointpresentatie te volgen. Zoals altijd zijn powerpointpresentaties bij mij dodelijk: na vijf minuten haak ik onherroepelijk af, hoe interessant het onderwerp ook moge zijn.
Ons laatste bezoek was aan Bergen op Zoom, waar we werden ontvangen in het prachtige Markiezenhof. Burgemeester van der Velden, voor zijn komst naar Breda de eerste burger van het Markizaat, werd op straat direct herkend en begroet. Zijn liefde voor Bergen op Zoom werd nog eens benadrukt doordat hij de raadsleden na afloop van het bezoek nog even meenam naar zijn oude stamkroeg.
De bezoeken hadden vooral symbolische waarde: Breda kijkt niet alleen naar het Oosten (Den Bosch, Eindhoven, Tilburg), en naar de havensteden Rotterdam en Antwerpen, Breda is haar vrienden in het westen van Brabant zeker niet vergeten. Het raadsbezoek was dan ook mede bedoeld om de west-Brabantse samenwerking een extra impuls te geven. Een handreiking die door burgemeesters en wethouders van de door ons bezochte steden direct werd aangepakt. Jammer alleen dat er niet ook een delegatie raadsleden van die steden klaarstond om ons te ontvangen. Maar ik kan me het voorstellen: ze zijn het misschien beu om telkens maar weer op te komen draven als iemand een bezoek brengt aan hun gemeente. Tsja, het zijn net mensen.
