Homo Eligens – wo 22 nov. 2006

Keuzes Keuzes...

Zorgvuldig werd mijn kiezerspas geïnspecteerd door de voorzitter van het stembureau. Voor de zekerheid werd zelfs het procedureboek erbij gehaald. Het was half zeven ’s avonds en toch was ik de eerste niet-Amsterdammer die zijn stem op dit bureau wilde uitbrengen. Het rode potlood was inmiddels zo bot dat het bijna net zo dik was als het rondje dat ik ermee wilde inkleuren.

Vooraf had ik al rekening gehouden met de aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat ik, vanwege de verkiezingen, mijn stem niet in Breda kon gaan uitbrengen. Ik had een kiezerspas aangevraagd waarmee ik overal in Nederland mijn stem mocht uitbrengen. Het werd uiteindelijk het stembureau aan de Tweede Boerhavestraat in Amsterdam. Omdat ze daar weer met potlood zouden stemmen. En omdat dat stembureau het dichtst bij het hotel lag waar ik zojuist had ingecheckt. De uitslagenavond van GroenLinks was in Café de Plantage en onze delegatie was al vast die kant op afgereisd om nog wat te kunnen gaan eten.

Om enkele minuten voor negen maakte RTL haar exit-poll al bekend. GroenLinks stond er op zes zetels. De exit-poll van de NOS voorspelde er acht, een voorspelling die met wat meer gejuich werd ontvangen. Het was dus toch een kleine tegenvaller toen de uiteindelijke uitslag wees op een zetelaantal van zeven. De restzetel van 2003 waren we kwijt.

De uitslag werd met gemengde gevoelens ontvangen. In een klimaat waarop de kiezers massaal op drift zijn en de PvdA, ondanks hun positie als grootste oppositiepartij, bijna een kwart van hun kiezers verliest en de SP functioneert als de nationale stofzuiger van ontevreden kiezers, wisten wij het verlies redelijk binnen de perken te houden. Maar tegelijk overheerste bij mij het gevoel: “hier doe je het niet voor”. Niet dat ik een objectieve graadmeter ben: verkiezingsuitslagen hebben bij mij vrijwel zonder uitzondering een behoorlijk deprimerend effect.

Nadat de plantage haar deuren sloot, ging een kleine delegatie door naar Café P96 aan de Prinsengracht. Ergens na het eerste biertje ben ik, hoofd op tafel, in slaap gevallen. De collegae lieten me aanvankelijk slapen. Rond kinderbedtijd, ergens rond half vijf, maakten ze me wakker. Omgerekend naar het aantal uren slaap dat daarop volgde, waren het weer dure uren in het hotel. Ik was bekaf.

Auteur:

Dutch local politician for the environmentalist party GroenLinks, tends to be serious at times but usually has a slightly absurd and overall happy and sunny mental disposition.

8 gedachten aan “Homo Eligens – wo 22 nov. 2006”

  1. En als het een beetje tegenzit mag je binnen een jaar weer zo’n bovenmenselijke prestatie neerzetten. Dan hopelijk met wat meer succes. (En misschien ook met een VVD onder leiding van Verdonk. Of een lijst Verdonk. Brrr.)

    [sÇ: een jaar, dat is ook zo’n beetje waar ik aan zit te denken]

  2. Toch vind ik het wel knap dat jullie partij zich zo goed overeind heeft gehouden. Vooral in onze hedendaagse maatschappij, waarin het ‘ikke eerst, ikke alles’ gevoel heel erg overheerst.
    Ik heb ooit eens ergens gelezen, dat pas als mensen het materieel goed hebben, dat ze dan pas bereid zijn om verder te kijken dan hun eigen kringetje en ze dan ook moeite willen doen, voor natuur, toekomst, verdraagzaamheid.
    Wees niet teleurgesteld. :-) of om het anders te zeggen. Niet opgeven hoor.

    [sÇ: er wordt hier niets opgegeven. De volgende verkiezingen zijn al weer nakende]

  3. Geen concurentie gehad van de Partij voor de Dieren, die twee zetels kreeg van jullie wellicht?

    [sÇ: wellicht, maar ik denk dat dat voor een groot deel ook nieuwe kiezers zijn.]

  4. Ik dacht dat je onderhand weer tijd zat had om te schrijven. Regeringsverantwoordelijkheid zit er toch niet in ;-)
    Waar blijf je nou?

    [sÇ: ik kom eraan]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *