De agenda van de raadsvergadering was, zoals altijd in december, nogal lang. En de burgemeester moest en zou om elf uur de vergadering afronden. Van alle raadsleden wist daar slechts één iemand de reden niet van: de jubilaris zelf.
Joep Taks zat namelijk op een dag of wat na precies 35 jaar in de gemeenteraad van Breda en dat moest kennelijk gevierd worden. Het is namelijk nogal een hele prestatie. Om twee redenen: allereerst heeft hij 35 jaar politieke intriges overleefd en ten tweede is het maar weinig mensen gegeven de moed op te brengen 35 begrotingen en jaarrekeningen te moeten behandelen. Behalve Joep: Joep is onze eigen Bas van de Vlies.
De jubilaris moest er licht van fronzen. De vergadering was om elf uur nog lang niet klaar en werd tot ieders verbazing geschorst tot de maandag erna. En collega Taks is democraat genoeg om te weten dat politieke besluitvorming boven jubileumvieringen zou moeten gaan. Desondanks liet een ieder het gelaten over zich heen komen.
Ik vind het een kunst om zo lang in de raad te blijven zitten. Anderen vinden het een kunst om te weten wanneer je moet stoppen. Misschien zijn beide wel waar.
