Homo Deligens – wo 7 mrt. 2007

anti-slaapbeugels? que?

Toen ik de deur achter me dichttrok en in de richting van het station liep, ging ik nog even na of ik wel overal aan gedacht had. Ik voelde of ik mijn portemonnee bij me droeg, mijn zware shag op zak had en mijn sleutels wel had meegenomen. Alles zat op de juiste plaats. Toch knaagde het.

Halverwege het station schoot het me te binnen. Mijn stemkaart. Ik zou het, na weken campagne zelf bijna vergeten. Ik liep terug, draaide de deur open, pakte mijn stemkaart, trok de deur achter me dicht en kwam vervolgens tot de conclusie dat ik dit maal mijn sleutels op de eettafel had laten liggen. Gmpff.

Mijn dag bracht ik werkend door in het partijburo in Utrecht. Aan het eind van de middag reisden we met een klein groepje af naar Amsterdam, om daar met andere GroenLinksers in pakhuis de Zwijger de uitslagenavond te volgen. Lange tijd waren we erg tevreden over de uitslagen: weliswaar een licht verlies ten opzichte van vier jaar geleden, maar beter dan bij de landelijke verkiezingen. We behielden, volgends de voorspellingen onze vijf zetels in de Eerste Kamer. Toen Ferry Mingelen die voorspelling naar beneden moest bijstellen, werd ook bij ons de sfeer wat bedompt.

Vrolijk en eigenzinnig wij waren, besloot het jonge deel van de aanwezigen, waar ik me nog steeds graag toe reken, de hoofdstad onveilig te maken. Ik had het plan opgevat om de bende richting de regulier te loodsen, waar we overigens nooit terecht zijn gekomen. Wel liepen we langs de Wallen, zodat we toch nog iets van de grootstadse allure van Amsterdam hebben mogen meemaken.

Na verloop van tijd besloten we de eerste de beste kroeg binnen te gaan. Bleek dat geheel toevallig tevens het nakater-kroegje van Wouter Bos en kornuiten. Party-crashen bij de PvdA, wie had dat gedacht. En eerlijk is eerlijk, het was best gezellig, al dacht de partijleider van de sociaal-democraten daar, gezien zijn teleurgestelde blik, net iets anders over.

Na het laatste nummer, en de volgende zes, was de laatste trein naar Breda al lang vertrokken. Ik besloot met het nachtnet mee te reizen naar Utrecht, om daar in het Dwars-pand het laatste restje van de nacht weg te slapen. Op de grond, met een lange scheerwollen jas als deken. Ver voordat de trein die mij daar naartoe zou brengen, in Amsterdam arriveerde, had mijn lichaam al besloten het voor die dag voor gezien te houden.

De foto heb ik gejat van Maritjuh, wier eigen verslag van deze avond alhier te lezen is.

Auteur:

Dutch local politician for the environmentalist party GroenLinks, tends to be serious at times but usually has a slightly absurd and overall happy and sunny mental disposition.

3 gedachten aan “Homo Deligens – wo 7 mrt. 2007”

  1. Als die vier zetels naast elkaar staan, liggen ze misschien ook best lekker.

    [sÇ: De Eerste Kamer schijnt meestentijds inderdaad best slaapverwekkend te zijn.]

  2. In het DWARS pand ligt een matras, waarom pakt niemand die ooit? In staat van dronkenschap is het best te doen. Nucher oke, maar enfin…

    De grond is immers ook smerig (;

    [sÇ: Volgens de overlevering en mijn ervaring hebben er dermate veel meer dingen op die matras plaatsgevonden dan slapen alleen, dat het met recht een DNA-databank genoemd mag worden. Ik verkies de veilige vloer.]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *