Eindelijk, de lang verwachte opening van het Cultuurdebat. Alhoewel, van een debat was nog weinig sprake.
Cultuur was er volop in de tot leegstaande kantoren verbouwde Annakerk. Bij binnenkomst moest iedereen door een detectiepoort. ‘Houd Uw droom gereed’, stond er op de lichtkrant bovenop de detector. Zeer druppelsgewijs werden de mensen binnengelaten, om daarna in een biechthokje de droom voor de cultuur in Breda op te biechten. Die droom werd direct uitgeprint op een A4-tje, dat weer door als medici geklede acteurs van het Loodztheater naar het koor werden gebracht om vanaf daar naar beneden geworpen te worden. Alle dromen op een hoop.
Enkelen, waaronder stadsbeiaardier Jacques Maassen, konden het geduld niet opbrengen en gingen over de afbakening heen de zaal in. Kunst heeft onder meer als doel om een reactie los te brengen bij mensen. Onbedoeld waren zij die zich onttrokken aan het schouwspel dus onderdeel van het spel.
Voor de rest was het voornamelijk éénrichtingsverkeer. Een nogal flauwe speech van vervangend cultuurwethouder Henk Snier (Wethouder Wilbert Willems is aan het revalideren van een knie-operatie) en een verhaal van enkele culturele spelers die vertelden over de projecten waar ze mee bezig zijn. De enige die nog echt kon bekoren was Oscar Kocken met een prikkelende column over het gevaar van ambitieuze steden die cultuur misbruiken om een wijk op te pimpen. Sowieso maakte de rebelse ex-Spunker al meteen pijnlijk duidelijk dat Breda een columnist uit Amsterdam moest betrekken om iets zinnigs over cultuur te zeggen, omdat ze er binnen de eigen stadsgrenzen kennelijk geen konden vinden, om daarna met een aantal bijzondere wendingen het publiek veelvuldig op het verkeerde been te zetten.
Na afloop zaten de usual suspects uit de culturele wereld van Breda rond de bar om te netwerken met andere usual suspects van wie ze de mobiele telefoonnummers toch al in het geheugen van hun telefoon hebben zitten. De unusual suspects waren helaas niet te bekennen.
Terwijl ik zit te wachten en te hopen op de eerste gek die milieuvriendelijke, afregenbare verf tegen de grote kerk op het gemeentehuis aansmijt. Elk ander waanzinnig idee is natuurlijk ook goed. De beurt is aan het culturele veld zelf. Geen bijeenkomsten vol gaaphonger, maar een schreeuwerig debat. De kunstenaars moeten het debat gaan kapen. Kom op jongens, ik daag jullie uit, laat van je horen!