De dag na de begrotingsbehandeling vond ik het maar weer eens tijd om uit te slapen. Het was, voor de vergadertijgers onder ons, namelijk een alleszins leuk en spits debat.
Nog even los van het succesje dat GroenLinks het voor elkaar heeft gekregen om in de zeer gemêleerde wijk Brabantpark een multifunctioneel trapveldje te realiseren voor de jongeren van het jongerencentrum aan de Elandstraat, waren er namelijk een aantal opzienbarende dingen gebeurd.
Meest bijzonder was een aangenomen amendement van 250.000 euro extra voor de reconstructie en ontwikkeling van het groene buitengebied. Het amendement kwam van D’66 en deed een behoorlijke extra greep in de vrije investeringsruimte die de stad nog heeft. Opvallend was vooral hoe de motie werd aangenomen. Aanvankelijk was er, in ieder geval bij de coalitie, een stilzwijgende afspraak bij de voorjaarsnota van 2008 alle grote wensen integraal tegen elkaar af te wegen. GroenLinks was ook vast van plan dan flink in te zetten in onder andere zaken als natuurontwikkeling.
Het was de onhandigheid van verantwoordelijk wethouder Janus Oomen die er toe leidde dat het amendement werd aangenomen. Hij zei namelijk dat het geld dat D’66 wilde inzetten voor het buitengebied uit zijn eigen portefeuille kwam en het dus voor hem een sigaar uit eigen doos zou zijn. Op basis van alleen die redenering ontraadde hij het amendement. Pas bij de daaropvolgende schorsing kon hem duidelijk gemaakt worden dat het geld niet uit zijn portefeuille kwam, maar uit de investeringsruimte.
Vervolgens kon de wethouder niet veel meer dan het amendement positief beoordelen. Zijn enige tegenargument was immers onderuit gehaald en een nieuw tegenargument verzinnen zou te doorzichtig zijn geweest. En vervolgens kon niemand met een groen hart nog zonder gezichtsverlies tegen het amendement stemmen, zij het wellicht na enig aanjagen mijnerzijds in een volgende schorsing.
Een ander opvallend punt was het stemgedrag van de SP. Zij stemden tegen de aanleg van het eerder genoemde sportveldje. Zij stemden ook tegen een eenmalige extra subsidie aan poppentheater Muzipo, dat zich specifiek richt op de allerkleinste Bredanaars. Vervolgens stemden zij wel voor een extra subsidie aan het bobo-evenement Breda Hippique. Ik kon de socialistische lijn in dit op zijn minst opmerkelijke stemgedrag niet terugvinden en, nadat ik hem om uitleg had gevraagd, SP-fractievoorzitter Vergroessen eigenlijk ook niet. Kennelijk is de slogan van de SP niet langer ‘brood op de plan en een dak boven je hoofd’, maar ‘boord op de plank en een paard onder je kont’.
Er waren nog wat andere kleine interruptiedebatjes die voor ons erg leuk waren, maar voor niet-raadsleden waarschijnlijk teveel uitleg vragen om nog leuk gevonden te worden. Sommige spitsvondigheden gaan namelijk terug op zaken van jaren geleden, toen Paars nog in de mode was. En dat is eigenlijk al lang politieke pré-historie.
