Tijdens één bijeenkomst van de diverse begeleidingspanels van het toekomstproject van GroenLinks kwam ik Simon tegen. Met Simon praten is een verademing. Simon is naast sympathiek namelijk ook een scherp denker.
Met hem sprak ik over een onderwijsplan dat hij in het kader van zijn opleiding ha geschreven en enkele wekeen terug ook op zijn website had gepubliceerd. Kort gezegd kwam het neer op een systeem waarbij leerlingen vouchers krijgen om onderwijs mee in te kopen. Naast een aantal basisvouchers komen leerlingen uit achterstandsituaties in aanmerking voor extra vouchers om meer of intensiever onderwijs in te kopen. Ook excellentie wordt beloond met meer vouchers, met name bedoeld voor vervolgonderwijs. Binnen het plan is er, ik zeg het even grof, ruimte voor scholen om zelf hun onderwijsprogramma in te richten. Alleen een aantal eindtermen zijn door de overheid bepaald.
Ik complimenteerde hem met zijn denkwerk. Ik ben altijd erg gecharmeerd van ideeën waarbij enerzijds de mensen, in dit geval de leerlingen, een maximale keuzevrijheid wordt geboden, een gezond stuk marktwerking wordt ingebouwd, in dit geval de competitie tussen scholen en de beloning van excellentie onder leerlingen, en tegelijkertijd de rechten van de mensen, in dit geval de leerlingen, niet worden aangetast maar juist versterkt.
Simon nam de complimenten graag aan om vervolgens zijn eigen plan te gaan bagatelliseren. Wellicht hoort een filosoof dat ook te doen: eerst iets verkondigen en iedereen van de waarheid daarvan te overtuigen om vervolgens, als men zich achter je geschaard heeft, een stap naar achter te doen en de mensen uit te lachen omdat ze zo dom zijn te geloven in een halfbakken plan. Sadisme is Simon echter vreemd, dus ik denk niet dat er kwade opzet in het spel is.
Toch blijf ik zijn idee nog even omarmen. Ik ben ervan overtuigd dat, met wat extra denkwerk, ook de minder dichtgetimmerde kanten van zijn plan wel oplosbaar zijn. Ik heb een aantal collegae in Den Haag in ieder geval een kopietje van het plan toegestopt. Ondertussen probeerde ik met Simon een afspraakje te forceren. Een avond doorakkeren, met een fles wijn erbij. „Waarover dan?”, vroeg Simon. „Dat maakt niet uit”, antwoordde ik. Als je de geest wil slijpen maakt het niet uit met welke wetsteen je dat doet.
Maar Simon lust helemaal geen wijn….
[sÇ: shit.]
Marktwerking in het onderwijs?? Ben je nou helemaal….?? Stelletje VVD-ers!
Dus dat scholen onderwijs toch vooral maar makkelijk en vooral leuk gaan maken, zodat ze lekker vouchers kunnen incasseren.
Selcuk, ik weet dat je helemaal ingeburgerd bent bij ‘de partijtop’ dus dat ik je met een flinke korrel zout moet nemen, maar dit is wel heeeel erg liberaal. Geen wonder dat je kritische manifesten krijgt toegeworpen!
[sÇ: wellicht kun je beter simon’s plan (sorry, Word-document) lezen, in plaats van meteen overeind te springen bij het woord marktwerking. dan zul je wellicht ook zien dat het niets met vvd-beleid te maken heeft.]