Het was leuk georganiseerd, ik kan niet anders zeggen. De Wet Werk en Bijstand kan best saaie materie zijn, maar de opzet was origineel.
Als de commissie ergens over bijgepraat moet worden, gebeurt dat vaak in ellenlange monologen, begeleid door een Powerpoint-presentatie. Deze keer was dat niet zo. Eerst gingen we in vijf sessies van zes minuten speeddaten met alerlei reïntegratiebureau’s. Vervolgens was er een Rondom Tien-achtige discussie over drie facetten van de inkomenspolitiek: de evaluatie van vier jaar Wet Werk en Bijstand, het regionale arbeidsmarktbeleid en als toetje ook nog de nieuwe Wet Sociale Werkvoorziening.
Kortgezegd: sinds de invoering van de WWB is het aantal cliënten van de bijstand met 13 procent gedaald. Breda is binnen de budgetten gebleven en heeft meer dan gemiddeld mensen uit de uitkeringssituatie weten te krijgen. Dat is goed nieuws, want als je kunt werken is dat altijd fijner dan zonder werk zitten.
In de periode tot 2011 moet het bestand nog eens met 25% dalen. Da’s een flinke opgave en in eerste instantie leek hij mij onhaalbaar. De meeste reïntegratiebureaus waren daar minder somber over. Alleen zal het niet vanzelf gaan. Het zou overigens ook wel een beetje helpen als de economie blijft aantrekken en zich niet te veel aantrekt van de kredietcrisis. Daarnaast wil Breda ook nog eens 250 NUGgers extra aan het werk hebben. NUGgers is een lelijk woord voor niet-uitkeringsgerechtigden zonder werk.
Ja, die kredietcrisis dus. Niet te veel van aantrekken. Banken handelen al sinds het begin van hun bestaan in niet-bestaand geld dat wordt uitgeleend aan mensen die iets willen kopen wat ze niet kunnen betalen. Het is eigenlijk bijzonder dat dat niet al veel eerder misgegaan is. Voor de economie hoeft dat niet zoveel uit te maken, zolang het consumentenvertrouwen maar een beetje op peil blijft. Of althans, in ieder geval het uitgavenpatroon. Nu kan je met geld grosso modo drie dingen doen: beleggen, sparen en uitgeven. Beleggen is een risicovolle optie en je geld op een bank zetten lijkt ook niet de meest wijze keuze nu de ene na de andere bank in financiële nood komt. Gewoon lekker uitgeven dat geld. Da’s voor iedereen het beste.
Ik wil hier een aantekening plaatsen; niet iedereen die uit de WWB stroomt komt op de arbeidsmarkt terecht. Ik ben hier zelf een voorbeeld van. Ik had een bijstandsuitkering en heb nu een WAJONG uitkering. In 2005 is bij mij de diagnose Asperger gesteld. Het heeft tot 2007 geduurt totdat ik een WAJONG uitkering kreeg. Bij de zogenaamd moeilijk bemiddelbare mensen in de bijstand zitten wel meer mensen zoals ik met een “verborgen” arbeidsongeschiktheid die pas later een diagnose krijgen en van de sociale dienst bij het UWV terecht komen. Wanneer je kijkr naar de daling van het aantal mensen die een beroep doen op de WWB moet je ook kijken naar het aantal mensen dat vervolgens bij het UWV terecht komt.
[sÇ: dat gebeurt in sommige gevallen ook. maar deze mensen horen dus ook in een andere uitkering te zitten. dat je zo lang hebt moeten wachten is natuurlijk geen goede zaak.]
Rechts voor heb je nog best een knappe vent op de foto gezet.
[sÇ: als je ‘m tegen wilt komen, moet je een uitkering komen aanvragen.]
Slappe Minister dus:)
[sÇ: minister?]
Dat ’t aantal bijstandscliënten is gedaald is een felicitatie waard. Maar heb je ook gekeken waar dat door komt? Hebben alle mensen die uitgestroomd zijn een betaalde baan? Dat zou fantastisch zijn. Of, zoals in ’t geval van Raymond, een andere uitkering? Da’s natuurlijk minder. Of, en dat vind ik nog ernstiger, hebben ze om andere redenen van hun goed recht afgezien?
[sÇ:sommigen zullen doorgestroomd zijn naar een andere uitkering, maar dan wel één waar ze kennelijk thuis horen. sommigen zullen besloten hebben dat ze de bijstand toch niet nodig hadden vanwege duistere nevenactiviteiten, maar die hadden ze dan van te voren ook al. veruit de grootste groep is op de één of andere manier aan het werk. en die extra participatie vind ik een veel grotere winst dan het feit dat we de budgetten binnen de perken weten te houden.]
Dan kom ik hem toch liever bij een netwerk borrel tegen. Ik vind werken veel te leuk, dus een uitkering aanvragen zit er even niet in.
[sÇ: maar jij hoeft toch sowieso niet meer aan de man?]
@ sÇ: kijken mag; en het is altijd goed om door vergelijkend waren onderzoek te weten dat ik de juiste man heb :-)