Weinigen kunnen het zich meer herinneren. Ik moest er zelf ook ver voor graven in de archieven. Maar donderdag 8 februari 2007 was de laatste keer.
De laatste keer dat ik bij was met mijn blog. Helemaal bij. Dat de datum die boven het stukje stond ook de daadwerkelijke datum was van publicatie. Een stuk dat dus over die dag ging. En nu, na een paar fikse sprints, dus weer. Bijna anderhalf jaar was mijn blog een vertraagde weergave van, ja, van wat eigenlijk.
Troost je met de gedachte dat ik dit vast niet lang vol zal houden. Dat misschien morgen al weer een vertraging optreedt, dat dit blog weer asynchroon gaat lopen. Regelmaat schaadt, denk ik altijd maar, en dus leef, blog en slaap ik zo onregelmatig mogelijk.
Ik kan natuurlijk ook gewoon verder gaan op de ingezette snelheid. En al vast stukjes over de toekomst plaatsen. Zo zou ik natuurlijk nu al op internet gaan zetten wat ik morgen bij de behandeling van de Kadernota ga zeggen.
Maar laat ik dat maar niet doen. Voor dat je het weet heb je zo’n grote voorsprong opgebouwd dat je op het net al virtueel dood en begraven bent. En dat is nu ook weer niet de bedoeling.
Jammer dat sommigen van jullie bovenstaand stukje al hadden gelezen, nadat ik het per ongeluk een keer gepubliceerd had. Ik heb het dan ook niet vandaag geschreven. Ik had me al maanden geleden voorbereid op het moment dat ik weer eens bij zou lopen.
En toch, dit is eng. Ga maar weer gewoon achter de feiten aanlopen: zo ken ik je.
[sÇ: jeetje, rené, wat conservatief van je.]
Behandelen jullie de kadernota op zaterdag?
[sÇ: zoals ik al schreef: dit stuk was eerder geschreven. en ook circa een maand eerder gepland, kennelijk.]
De typfout in de titel dient zeker om ’t niet te bijzonder te maken?
[sÇ: ahja, juli natuurlijk.]
Zie je nou wel dat ik best meeval? ’t Grootste deel van je spel-, stijl- en andere taalfouten laat ik totaal onbesproken. Eigenlijk ben ik heel aardig voor je.
[sÇ: je mag ze altijd mailen naar spelstijlofanderefouten(a)selcuk.nl ]