Het laatste Valkenbergconcert. De bonnen moesten op En blijkens de drukte waren we niet de enigen die dat dachten.
Och, Valkenbergconcert, ze kunnen het ook Valkenbergreceptie noemen. Slechts weinigen hebben aandacht voor de muziek. Toen enkele weken eerder de zanger van een band de sfeer er nog even in probeerde te krijgen met de kreet ‘show me some anarchy’, reageerde er dan ook volstrekt niemand. Zijn afscheidswoorden „Breda, jullie waren een geweldig publiek”, dingen kansrijk mee naar het predikaat ‘meest ironische woorden van 2008’.
Met het laatste Valkenbergconcert komt er ook een einde aan de succesvolle Dok19-afterparty’s. Sterker nog, zelfs de editie van vandaag werd maar matigjes bezocht. De verloven zijn voorbij morgenochtend is het voor velen kennelijk weer vroeg dag.
Toch heel anders dan slechts enkele weken geleden, toen Dok werd overstelpt door nieuwe vrienden en oude bekenden. Onder het mom van een feestje vloeide rijkelijk het bier. Velen gingen slechts naar de Valkenbergconcerten als excuus om daarna naar de afterparty te gaan. Sommigen sloegen de concerten in het park zelfs geheel over.
Alas, het is weer voorbij. Seks, drugs en rock ‘n roll zijn leuk, maar kennelijk niet zo leuk als de volgende morgen fris en fruitig op het werk komen. Het verantwoordelijkheidsgevoel begint te drukken. De zomer nadert ras zijn einde.
Kan het zijn dat ik je net fris en fruitig in mijn trein zag stappen (Utrecht-Den Bosch, 18.21 u) of was het toch een verantwoordelijke dubbelganger?
[sÇ: klopt. zie ik je zo op het perron?]
De zomer nadert ras zijn einde….
Begint je winterdepressie nou al?
[sÇ: waar was jij dan afgelopen dinsdag?]
Werken
[sÇ: dat is jammer en zeer helaas.]