Ai, Caipirinha – ma 5 jan. 2009

Sebi, Perlita en ik in La Paloma
Sebi, Perlita en ik in La Paloma

Na twee dagen luxueuze camping werd het tijd Piriapolis weer te verlaten. Bestemming: La Paloma, waar neef Enrique zijn zomervacantie doorbracht.

In het gehuurde fiatje reden we verder naar het oosten. In de auto werd gezongen, gerookt en, bij de eerste de beste gelegenheid die we vonden, geluncht. Om vervolgens tot twee keer toe door een bosbrand te moeten rijden om op onze gewenste bestemming aan te komen.

La Paloma is eigenlijk misschien nog wel het best te vergelijken met Loret de Mar. Zo ’s middags rond een uur of vier verzamelen de campinggasten zich bij een strandtentje vaar keuze om grote hoeveelheden bier en Caipirinha naar binnen te werken. ’s Avonds wordt er bij iemand gegeten om vervolgens enkele uren te slapen. Daarna, zo rond een uur of vier ’s nachts, is het tijd om naar een disco te gaan om pas rond een uur of acht ’s ochtends in bed te belanden. En dat, dames en heren, herhaalt zich dan elke dag voor een week of drie.

Direct na aankomst in La Paloma zetten we onze tenten op en gingen we naar het strand. Het was vloed in de Atlantische Oceaan. Zonder me te bedenken deed ik mijn kleren uit en sprong – voor het eerst in mijn leven – in de Atlantische Oceaan om een kwartier of drie te spelen met de golven. Onderstroom? Who cares?

De caipirinha’s bevielen uitstekend, ware het niet dat Perlita er een beetje dronken van werd. De disco hebben we dan ook niet meer gehaald.

Auteur:

Dutch local politician for the environmentalist party GroenLinks, tends to be serious at times but usually has a slightly absurd and overall happy and sunny mental disposition.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *