De tweede week terug in Nederland stond bol van de politieke bijeenkomsten. Naast de jaarlijkse hoorzitting met de wijk- en dorpsraden waren er twee commissievergaderingen. Rode draad was telkens de relatie tussen de overheid en de politiek.
In de commissie Milieu en Mobiliteit stond onder meer het onderwerp stadsverwarming op de agenda. Een aantal bewoners hebben het idee dat ze te veel betalen voor hun stadverwarming en heeft de politiek ingeschakeld om hen te helpen bij hun strijd tegen Essent. Probleem is echter dat dit een private kwestie is tussen de bewoners en de energieleverancier. De gemeente kan namens de bewoners geen rol spelen in zo’n proces. In het beste geval kan de wethouder vragen aan Essent om coulant met haar klanten om te gaan. Maar zo’n verzoek heeft juridisch weinig om het lijf.
De meerderheid van de commissie had daar echter geen boodschap aan. Kennelijk vindt niet iedereen het even makkelijk om ‘nee’ te verkopen, ook al heb je daar steekhoudende argumenten voor. Dat is wel een beetje zorgwekkend. Als politicus moet je niet altijd de populariteitswedstrijd willen winnen, maar ook aangeven wat wel en niet binnen je mogelijkheden ligt. Niemand heft er wat aan als de gemeente later alsno niet ontvankelijk wordt verklaard en de bewoners in hun claim tegen Essent weer van voor af aan moeten beginnen. Ik stond daar helaas tamelijk alleen in. „Jij was ook niet aardig voor ons”, zei één van de bewoners na afloop van de commissie tegen mij. Maar ik zit dan ook niet in de raad omdat ik zo’n hoge aaibaarheidsfactor heb.
Ik krijg altijd een mengeling van trots en lichte ongerustheid, als je ziet hoeveel macht mensen de politiek toebedelen. Soms dezelfde mensen die eerst klagen dat de overheid zich met teveel bemoeit, en vervolgens bij de eerste de beste gelegenheid vragen om geld, regelgeving, etc…Zelfs als je er niet over gaat.
Geldt trouwens bij jullie ook dat de spreektijd omgekeerd evenredig is met de invloed? Bij ons is het zo dat hoe minder we erover te zeggen hebben, hoe meer tijd we eraan besteden.
[sÇ: bekend verschijnsel.]
IK wordt ongerust als ik zie hoeveel mensen maar apatisch slikken wat de politiek beweert. Waarschijnlijk desinteresse in de politiek die er ook voor hun belangen zitten. Overigens komt er de Warmtewet aan (mede tot stand gekomen door een lawine van consumentenklachten bij stadsverwamingsgebruikers) De teruggaf wordt waarschijnlijk zo’n 250 a 300 euro per jaar vanaf 2007.
In Almere voort de groep NIET MEER DAN (met ondersteuning van de gemeente; daar dus wel !) een proces tegen de NUON (hoger beroep loopt inmiddels) In Purmerend is de gemeente groot aandeelhouder van haar eigen SV bedrijf (schuld nu 60 miljoen) en een verlies op het warmtenet van 32 % in weggelekt water. Ik kan nog wel een tijdje doorgaan.
Michel de meeste gemeenteraadsleden verwijt ik onkunde en het nastreven van eigenbelang. In Purmerend geloven ze de “kul”van de SV directeur klakkeloos. Maar wil je als de groot aandeelhouder je eigen gemeente is en een gemeenteraad met veel snipper (eenmans) partijtjes (hier vier)
Veel succes maar blijf strijden want je hebt wel gelijk. Wil je wat weten stuur maar een mailtje want je bent gelukkig iemand die er wél voor gaat. Ik zou overigens nog wel drie blogs kunnen vullen met stadsverwamings (hoge) tarieven perikelen.
martienroelofs@tiscali.nl
werkgroep stadverARMing Purmerend
25.000 gebruikers
Ps: in Purmerend heb je altijd dezelfde spreektijd ongeacht je invloed…dat weer wél