Tegen twaalven ‘s middags arriveerde ik in Montevideo. Oscar, een vriend van Sergio, haalde ons op met zijn net aangeschafte Mercedes. Het was lekker weer, we besloten een copieuze lunch tot ons te nemen en bij een bank iets verderop haalde ik zeshonderd dollar aan contanten van mijn creditcard om de huur van de auto waar we verleden week in rondreden, te kunnen voldoen.
Die avond was het tijd voor de laatste asado, thuis bij Marcello. De dag erna volgde onze terugreis. Of eigenlijk: de twee dagen daarna. Vanwege gewijzigde vliegtijden had onze reisorganisatie onze reservering voor de vlucht van 19.20 uur naar Sao Paulo (serieus, dat wordt dus de vierde keer dat ik op die luchthaven ben) omgeboekt naar 12.45 uur. Opnieuw negen uur wachten in een luchthaven. Het nadeel van Sao Paulo: ze hebben géén internetcafé. Het grote voordeel: ze hebben een bar waar je mag roken. Jammer dat mijn shag op is.
