De zon scheen, het was al dagen lekker weer en half Nederland heeft vrij. Reden genoeg voor Lucas om een grote barbecue te organiseren, gevold door een groot tuinfeest. Lucas is zo’n beetje de laatste anti-kraker in het verder leegstaande huizenblok, dus voor geluidsoverlast hoefde hij niet te vrezen.
Lucas overdreef niet toen hij het had over een grote barbecue. Over de volle breedte van de schuur had hij tegels uit de tuin geschept om kolen te kunnen stoken. Enkele bakstenen en de roosters van zijn oven maakte de opstelling compleet. Vlees had iedereen zelf meegenomen of, in mijn geval, vis en sla.
Terwijl de avond langzaam nacht werd en de nacht vervolgens weer ochtend, doofden achtereenvolgens de kooltjes van de barbecue en later het hout van het kampvuur. Het gezelschap werd steeds beter zichtbaar in het blauwige ochtendlicht.
Terwijl ik nog een biertje opende, zag ik de één na de ander een lijntje speed naar binnen snuiven. ‘Een nacht doorhalen met hulpmiddelen, da’s toch geen prestatie’, dacht ik schamper in mezelf en nam nog maar een flinke slok.
