Stel, zo luidde de vraag van Jowi, die na drie weken Nederland weer terug naar Kenya vertrok, je zou met een tientje in de maand de opleiding van een student in Kenya kunnen betalen, zou je dat dan doen?
Jowi liep al langer rond met het idee om zijn netwerk te gebruiken om de mensen in Kenya verder te helpen. Niets groots, voegde hij er altijd aan toe, maar iets kleinschaligs dat ik kan managen. Geen overheadkosten, geen bureaucratie, maar gewoon een paar Kenyanen die dankzij die inzet aan een toekomst kunnen werken.
Hij had voorgerekend dat een student in Kenya voor om en de nabij de 120 euro per jaar een opleiding kan volgen. Daar zit dan geen huisvesting en levensonderhoud bij, het is puur de opleiding. Voor studenten uit arme families of, erger, voor studenten zonder gezin, is dat niet op te brengen. Jowi zou graag zien dat in zijn land geen talent verloren gaat. Een veelbelovende student moet een beurs kunnen krijgen. Als het niet van de overheid is, dan maar van de mensen in zijn netwerk.
Zo brainstormden we even verder. Hoe selecteer je de mensen die in aanmerking komen voor zo’n beurs? Hoe waarborg je de betrouwbaarheid en hoe zorg je dat het controleerbaar is dat het geld ook echt besteed wordt aan het doel waarvoor het geschonken is.
Het was, zoals Jowi het noemt ‘Serious Business’. En ‘Serious Business’ gaat wat Jowi betreft bij voorkeur gepaard met een biertje. Luctor et emergo.
Hoeveel biertjes had je op toen je dit schreef? Dikke vingers door het hele stukje heen.
[sÇ: huh?]
Waarbord? Wereldbverbeteraar?
[sÇ: euh, oh, dat. ik had kennelijk haast.]
Dat korte haar op de foto staat je overigens erg goed.
[sÇ: dank je. ik was toen ook nog drie jaar jonger.]
26 dus
[sÇ: p’cies]
Veelbelovende studenten moet? hoe zorg je dat het controleerbaar dat het geld ook echt besteed wordt?
[sÇ: altijd goed voor de hoeveelheid reacties, een paar fouten her en der.]
Om nog maar een paar voorbeelden te noemen.
[sÇ; anders nog iets erbij?]