Tag: besnijdenis

Lees hier en hier wat er aan vooraf ging.

Ik moet nog een verhaal afmaken. De meesten zullen al vergeten zijn dat ik het ooit was begonnen, maar René niet, en die wordt ongeduldig.

Hoe zat het ook al weer. Nu ja, hij had een brief gestuurd. Een e-card welteverstaan. En dat maakte een hoop los bij mij. Niet omdat ik e-cards vreselijke dingen vind, dat kan René niet weten. Maar wel omdat hij een grapje maakte over mensenrechtenschendingen en de aantasting van lichamelijke integriteit. Eén van de meest grootschalige verminkingen ter wereld: de jongensbesnijdenis.

Eerder schreef ik daar al over. Eigenlijk is het schandalig dat in naam van religie in het lichaam van baby’s of kinderen gesneden wordt. Onvrijwillig, onwetend, maar onder druk van de familie en de maatschappelijke norm. Een tatoeage op je arm op je achtste, een piercing door je wenkbrauw op je vijfde? De Tweede Kamer zou te klein zijn. Maar vrolijk en niet medisch noodzakelijk snijden in het mannelijk lid? Tuurlijk joh, ga je gang.

Ja, de e-card van René sloeg open wonden. Alhoewel, het is eigenlijk best goed genezen bij mij.

Lees verder “Homo Admonens (slot) – wo 19 sept. 2007”

Het hoge woord is eruit: Minister Hoogervorst heeft besloten de besnijdenis uit het ziekenfonds te halen. En daarmee is een eerste goede stap gezet op weg naar het beëindigen van één van de meest primitieve en nutteloze lichamelijke ingrepen welke nog steeds op grote schaal uitgevoerd wordt.

Ik heb er in de afgelopen maanden al één en ander over geschreven (zie ook weblogs zo 3 okt. 2004, do 7 okt. 2004 en za 27 nov. 2004). Het begon allemaal met de documentaire ‘mama, waarom ben ik besneden’, van Michael Schaap. Ik had me ook al wel eens afgevraagd waarom ik toch in godsnaam (!) ooit ben besneden, maar had me er nog nooit erg kwaad om gemaakt, totdat ik dankzij die documentaire realiseerde dat ik dus niet de enige was die zich afvroeg waarom zijn ouders een dergelijk ingrijpende beslissing hebben genomen zonder de zoon daarbij te betrekken.

Natuurlijk is het niet zo dat nu de besnijdenis uit het ziekenfonds gaat verdwijnen, het aantal jongensbesnijdenissen ineens zal afnemen. Maar er zal in de toekomst in ieder geval geen geloofsritueel meer uitgevoerd worden op kosten van de maatschappij. Want hoewel officiëel alleen medisch noodzakelijke besnijdenissen werden vergoed door het ziekenfonds, werden ook rituele besnijdenissen in de praktijk gewoon door de verzekeraars betaald. Er werd, zoals wel vaker in dit soort gevallen, gefraudeerd bij het leven. Ineens bleek elke moslimjongen, of joodse jongen voor zover deze geloofsgroep de ingreep door een arts laat doen, last te hebben van voorhuidvernauwing. En zo oneerlijk zit de evolutie nu ook weer niet in elkaar.

Geloofsrituelen, die betaal je maar uit je eigen zak. De maatschappij heeft geen enkele verplichting om de geloofsuitoefening van individuen te betalen. Dat geldt wat mij betreft ook voor bijzonder (religieus) onderwijs, maar al helemaal voor primitieve initiatierituelen die in deze moderne tijd geen enkel praktisch nut meer hebben. Want, ik blijf het maar benadrukken, een niet-besneden penis is echt niet onhygiënisch, zolang deze maar normaal gewassen wordt. En je gaat toch ook geen voet amputeren omdat je dan geen risico meer loopt op zwemmerseczeem.

En mensen die hun geloofsritueel niet zelf kunnen bekostigen. Tsja, die zijn nu de lul. Maar die hebben straks wel een heel gelukkig zoontje, dat op volwassen leeftijd helemaal zelf mag bepalen of hij afscheid wil nemen van zijn voorhuid. Of niet.

Volgende stap: besneden kinderen gaan hun ouders aanklagen voor de aantasting van hun lichamelijke integriteit na medisch niet-noodzakelijke ingreep.

Piet Hein Donner, onze onvolprezen minister van justitie, wil de corrigerende tik verbieden. Het is in zijn ogen niet goed om kinderen te mishandelen. Op zich een nobel streven. Met hem ben ik van mening dat ouders hun kinderen geweldloos moeten opvoeden. De scheidslijn tussen een corrigerende tik en riemslagen is veel te dun. Vandaar dat elke vorm van geweld tegen kinderen maar het best verboden kan worden.

Maar zei minister Donner enkele maanden eerder, toen Ayaan Hirsi Ali vroeg naar de mogelijkheden om jongensbesnijdenis te verbieden, niet dat hij dat te ver vond gaan. Jongensbesnijdenis was een religieus ritueel en ouders moeten de vrijheid hebben hun religie uit te oefenen, was grofweg zijn stelling.

Hoe kan het toch in godsnaam zijn, dat een minister die een goedbedoelde corrigerende tik wil verbieden, een barbaars ritueel met als gevolg ernstige lichamelijke verminking gewoon toestaat onder het mom van de vrijheid van religie. De vrijheid van ouders om hun kinderen naar eigen inzicht op te voeden wordt beknot, maar penisverminking wordt in alle toonaarden vergoelijkt en toegestaan.

Eigenlijk is minister Donner een eikel. Het valt alleen niet altijd op omdat dat feit bij hem wordt bedekt door een voorhuid.

zie ook weblog
zo 3 okt. 2004 en
do 7 okt. 2004.

Het was een mooie herfstdag. Ik had die dag afgesproken met Jaap. Hij kwam echter pas aan het eind van de middag in Breda aan, een stuk later dan ik had verwacht. We hebben slechts een uurtje of twee kunnen wandelen in de bossen tussen Rijsbergen en Etten-Leur.

Hij had de uitzending van B&W over jongensbesnijdenis (zie web-log do 7 okt. 2004) niet gezien en dus moest de video opgezet worden. Een groot gedeelte van de rest van de avond ging dan ook over dat mysterieuze stuk lichaam dat voorhuid heet. Daarbij kreeg ik zelfs nog enig inzicht in al die dingen die je met een voorhuid kunt doen. Op de een of andere manier gaan dat soort gesprekken altijd heel makkelijk na een paar biertjes in de maag en een Guinness in je hand.

Zie ook web-log zo 3 okt. 2004.

Het onderwerp van het VARA-programma B&W was jongensbesnijdenis. Allemaal naar aanleiding van de door Michael Schaap gemaakte aflevering van ‘Het Geluk van Nederland’ en de aandacht die Ayaan Hirsi Ali daarna in de pers kreeg. Resumé: Michael Schaap (joodse vader, joodse opa van moeders kant en zelf besneden) maakt een televisie-pamflet als aanklacht tegen de jongensbesnijdenis. Ayaan heeft daarin een bijrolletje, meent daags erna actie te moeten ondernemen met als doel het verbieden van jongensbesnijdenis en de mediahype is geboren.

Het nadeel van mediahypes is dat discussie (uiteindelijk volgens mij het primaire doel van Schaap) snel plaats maakt voor ondoordachte one-liners. Positief neveneffect: juist door die onde-liners zijn moslims en joden verbroederd in de strijd voor het behoud van het recht op een besneden piemel.

Donderdagavond zaten we met z’n allen in B&W-café Plantage te Amsterdam: Nathan en Mobine, beide besneden en uitermate pro, Michael Schaap zelf en nog twee artsen. En ik was dus, als tegenstander van rituele besnijdenis bij kinderen, ook uitgenodigd, naar aanleiding van het log van afgelopen maandag. Nu is een half uur eigenlijk veel te kort voor zo’n onderwerp. We gingen na afloop van de uitzending dan ook nog tot één uur ’s nachts door met de discussie (waarbij overigens tal van andere onderwerpen de revue passeerden).

Een opmerkingen van Michael Schaap: het gebod op de besnijdenis staat in het oude testament in Genesis beschreven (Gen. 17:10.14: Dit is Mijn verbond, dat gijlieden houden zult tussen Mij, en tussen u, en tussen uw zaad na u: dat al wat mannelijk is, u besneden worde. En gij zult het vlees uwer voorhuid besnijden; en dat zal tot een teken zijn van het verbond tussen Mij en tussen u. Een zoontje dan van acht dagen zal u besneden worden, al wat mannelijk is in uw geslachten: de ingeborene van het huis, en de gekochte met geld van allen vreemde, welke niet is van uw zaad; De ingeborene van uw huis, en de gekochte met uw geld zal zekerlijk besneden worden; en Mijn verbond zal zijn in ulieder vlees, tot een eeuwig verbond. En wat mannelijk is, de voorhuid hebbende, wiens voorhuids vlees niet zal besneden worden, dezelve ziel zal uit haar volken uitgeroeid worden; hij heeft Mijn verbond gebroken.). Weliswaar wordt het ook in Leviticus genoemd, maar het gebod staat dus in Genesis.

Het was een bijzonder leuke en leerzame avond met bijzondere lieden. Michael Schaap heeft al aangekondigd een vervolg op zijn documentaire te maken en daarbij onder andere te filmen in het Besnijdenispaleis van Kemal Özkan, de ‘sultan van de besnijdenis’. Laat dat toevallig de man zijn die ook mij besneden heeft. Ik heb daar nog ergens een Betamax-videoband van liggen die ik zelf niet kan afspelen. Met Michael heb ik al afgesproken die band een keer met hem te gaan bekijken. Tegen die tijd wellicht nog wat mijmeringen over de deerniswekkende verpretparkisering en de commerciële uitbuiting van de rituele voorhuidverwijdering door Kemal Özkan.

Met groet,
zonder voorhuid,

Selçuk

Ik ben besneden. Ik was toen 9 jaar. Zelf heb ik nooit echt inspraak in die beslissing gehad en het kon me op dat moment ook niet veel schelen, geloof ik. Mijn vader is moslim (gelukkig van het vrijzinnige soort dat drinkt en varkensvlees eet en dus hypocriet is) en het hoorde nu eenmaal bij de traditie. Daarnaast geloof ik dat er ook hygiënische argumenten genoemd werden. Ik heb het hem nooit gevraagd en aangezien we de laatste tijd niet meer op erg goede voet met elkaar leven, zal het er vast ook nooit meer van komen.

Ik heb me achteraf wel eens afgevraagd of ik daar eigenlijk wel blij mee was. Maar aangezien het ook in het westen als iets vrij normaals beschouwd wordt, heb ik er altijd mijn schouders bij opgehaald. Het zal wel aan mij liggen, heb ik altijd gedacht.

Totdat ik vanavond een documentaire op tv heb gezien van Michael Schaap. Hij is joods (althans, de vader van zijn moeder was joods, dus strikt genomen is hij het niet) en dus ook besneden, maar heeft nu vraagtekens bij het hele ritueel. In die documentaire hoorde ik voor het eerst dat er veel meer mensen zijn die het allemaal onzin vinden, of zelfs faliekant op tegen zijn. Ayaan Hirsi Ali constateerde zelfs dat mannenbesnijdenis een ernstigere verminking is dan sommige milde vormen van vrouwenbesnijdenis (om precies te zijn: incisie, wat inhoudt dat een kleine snee in de clitoris van de vrouw wordt aangebracht; hierbij worden dus niets weggesneden en heeft de procedure geen invloed op de sexualiteit van de vrouw).

De documentaire rekende af met een aantal vooroordelen, als zou mannenbesnijdenis hygiënischer zijn. Dat is het misschien wel, maar met datzelfde argument kun je dus ook iemands oor afhakken. Immers, je kunt een oorontsteking oplopen op het moment dat je je oren niet goed wast. Ook de mythe dat besneden mannen langer kunnen vrijen, schijnt niet op feiten gestoeld te zijn. Sterker nog: volgens sommigen genieten besneden mannen juist minder van sex. Uiteraard kan ik dat niet meer proefondervindelijk testen. Ik kan wel melden dat ikzelf ondanks alles nog best kan genieten van een flinke vrijpartij met één of andere mooie man.

Moeten we rituele besnijdenis nu maar verbieden? Moeilijk. Als ze bij mij gewacht hadden tot mijn achttiende, en ik dus zelf had mogen beslissen, had ik het in ieder geval niet laten doen. Ik ben allang overtuigd atheïst en daarnaast huldig ik het standpunt dat als de voorhuid geen functie had gehad, deze al lang weggeëvolueerd zou zijn, net zoals de staart. Net als amandelen en milt hebben de mannen ook niet voor niets een voorhuid.

Als ik al in goden zou geloven, zou ik kiezen voor het Griekse model. Met als alle andere godsdiensten hebben ook de oude Grieken een aantal belachelijke rituelen voortgebracht, maar dat ging zelden gepaard met verminking van het lichaam. Hooguit met grote hoeveelheden alcohol. Qua lichaamsverminking staan de monotheïstische godsdiensten op de eerste plaats. Want hoewel in de koran met geen woord gerept wordt over mannen- of vrouwenbesnijdenis, wordt er in het oude testament (en dus de joodse TNCH) wel degelijk geboden een zoon op de achtste dag na geboorte te besnijden (Leviticus 12:3). En de TNCH geldt voor alle drie de monotheïstische godsdiensten.

Het grappige doet zich voor dat Paulus later in zijn ‘brief’ aan de Phillipenezen (Phillippenezen 3:2.16) op een werkelijk onnavolgbare wijze (en met veel draaikonterij) heeft proberen te bewijzen dat de besnijdenis van de voorhuid moest worden gezien als de besnijdenis van het hart (Leviticus 26:41, een passage die dan ook werkelijk niets met de voorhuid te maken heeft), waarmee hij, weliswaar op valse voorwendselen, de besnijdenis grotendeels uit het christendom heeft weten te bannen. Hoewel dat een goede zaak is, is zijn bewijsvoering minstens net zo gammel als die van George W. Bush, toen hij claimde dat Irak massavernietigingswapens had. Christenen zien kennelijk nogal eens bewijzen die er niet zijn (het bestaan van God voorop).

Er staan in het bijbelboek Liviticus wel meer gruwelijke dingen (onder meer dat homo’s ten dood gebracht moeten worden), maar daarmee wil ik nog niet beweren dat alle christenen verwerpelijke mensen zijn. Hetzelfde geld voor al die ouders die hun zoons laten besnijden. Ik wil zelfs nog wel geloven dat ouders die hun dochters laten besnijden, dit doen omdat ze daadwerkelijk geloven dat ze daarmee een goede daad verrichten, hoe verwerpelijk, barbaars en mensonterend het allemaal ook is. Ik ben bang dat we dit soort barbaarse rituelen niet kunnen verbannen door ze simpelweg te verbieden. Op één of andere manier moeten we mensen die zich met dit soort achterlijke praktijken bezighouden, duidelijk maken dat het nergens op slaat. Desnoods met net zulke kromme redenaties als Paulus gebruikte bij de Phillipenezen. Dat er tot die tijd jongensbesnijdenisklinieken in Nederland zijn is misschien maar goed: liever door een kundige dokter dan door een kwakzalver. Maar dat een dergelijke rituele (en dus niet medisch noodzakelijke) ingreep wordt vergoed door het Ziekefonds is absurd. Kortom: kunnen ouders nu voor eens en voor altijd met hun poten van hun kinderen afblijven.