Hoewel ik zelf voorlopig nog niet wegga uit de Bredase gemeenteraad, is het zinvol om al vast te werken aan wat opvolging. Vandaag had ik zo’n afspraak met zo iemand uit mijn netwerk over een mogelijke kandidatuur.
GroenLinks is dus weer op zoek naar dynamische nieuwe mensen voor een plek op de lijst. Nieuwe, enthousiaste en hopelijk ook een aantal jonge mensen. Mannen, vrouwen, homo’s, hetero’s en Nederlanders die door het Centraal Bureau voor de Statistieken als allochtoon worden aangemerkt.
Het valt me op dat met name de jonge vrouwen uit onze achterban niet staan te trappelen om zich kandidaat te stellen. Ik denk dat daar twee redenen aan ten grondslag liggen. Allereerst staat de politiek nog steeds te boek als mannenwereldje met allemaal kemphanen. Deels is dat waar, maar nu het aantal vrouwelijke fractievoorzitters gelijk is aan het aantal mannelijke, en het aantal zetels dat de dames vertegenwoordigen (23) die van de mannen (16) overstijgt, is ook dat haantjesgedrag al lang niet meer zo vanzelfsprekend.
Ik zie dus een tweede reden. Carrière. Veel hoog opgeleide, slimme en dus uitermate geschikte vrouwen staan aan het begin van hun carrière. Zij storten zich – terecht – daarop maar hebben, in tegenstelling tot een aantal mannen van gelijke leeftijd, geen zin om daarnaast ook nog eens meer dan twintig uur per week aan de politiek te besteden. Kennelijk doen mannen dat iets makkelijker.
Het is zo maar psychologie van de koude grond en wellicht zit ik er helemaal naast. Dus ik ben benieuwd. Ben jij die jonge vrouw die zich gaat kandideren voor GroenLinks? Of zit ik straks gewoon in een fractie met alleen maar leuke jonge mannen?
Vind ik ook best hoor.
