horeca-openingstijden

De Wanbeslissing – di 14 juli 2009

Ik heb weleens gezegd dat een compromis de ergste vorm van besluitvorming is. Ten minste, als het een compromis betreft tussen twee totaal verschillende visies. Het uiteindelijke besluit kan immers niets anders zijn dan visieloos.

Er zijn drie manieren om tot een besluitvorming te komen. De consensus, het compromis en de concessie. Naar een consensus kan gezocht worden wanneer de verschillende partijen het redelijk eens zijn met elkaar. De concessie staat daar recht tegenover. De twee partijen verschillen diametraal met elkaar van mening, maar de één legt zich neer bij de mening van de ander in de hoop of verwachting dat de ander dit ook zal doen bij een volgend dossier waarover de twee van mening verschillen. Als laatste optie is er het compromis. Aan het besluit wordt net zo lang gesleuteld totdat beide kampen ermee kunnen leven.

In de praktijk blijkt echter dat het voorstel zo veranderd wordt dat geen enkele van de twee partijen zich er nog in kan herkennen. De enige reden dat een compromis-voorstel het haalt is omdat er een politiek proces aan voorafgegaan is waaraan de verschillende spelers zich gecommitteerd hebben. Het compromis is in veel gevallen dan ook het lelijkste wat de politiek kan voortbrengen.

De uiteindelijke uitkomst in het debat rond de horecatijden was zo’n compromis. Een lelijk misbaarsel. Een wanbesluit. Een gedrocht dat nooit het licht had mogen zien. Het heeft geleid tot een beleid waar zowel de voorstanders als de tegenstanders van verruimde openingstijden zich niet in kunnen herkennen. En achteraf snap ik niet meer om welke reden ik zo hard voor dat dossier gelopen heb. Behalve, behalve dan omdat het een proces was waar ik me aan gecommitteerd had.

Ik trek mijn handen ervan af. Ik wil geacht worden hier niets mee te maken gehad te hebben.

De Stapper – wo 20 mei 2009

Dit zal echt zo langzamerhand het laatste verhaal over het slepende dossier over de horecasluitingstijden worden. Ongeveer een half jaar geleden besloot de raad met de kleinst mogelijke meerderheid om de openingstijden te verruimen tot vier uur. De burgemeester kreeg tot juli de tijd om flankerend beleid te formuleren.

In het nu voorliggende voorstel mag elke kroeg een ontheffing aanvragen om open te blijven tot vier uur. Ze moeten dan wel aan een aantal voorwaarden voldoen, zoals bijvoorbeeld beveiliging aan de deur. De gelegenheidscoalitie van GroenLinks, PvdA, D’66 en SP kon zich vinden in het voorstel. Ook vermeldenswaardig is dat – en dat vond ik erg sportief – ook het CDA accoord ging met de uitwerking. Zij bleven weliswaar tegenstander van verruimde openingstijden, maar vonden de huidige uitwerking werkbaar.

In plaats van een ellelang debat, werd het dus een zakelijke uitwisseling van standpunten over de uitwerking. Voor de eerste keer in de geschiedenis van dit dossier herhaalde niet elke partij uitvoerig wat hun argumenten waren voor of juist tegen verruiming in het algemeen.

Restte nog één puntje mijnerzijds: een kleine technische fout in de concept drank- en horecavergunning. Geheel tegen de bedoeling in gaf de nieuwe verordening de horeca-zaken in het centrum de mogelijkheid om permanent, dus 24 uur per dag, open te zijn. Nu ben ik zelf persoonlijk best voor geheel vrije openingstijden, maar dat was niet de bedoeling van de meerderheid van de raad. Ik deed dus zelf ook maar sportief en wees de burgemeester op deze fout. Anders hadden we over een maand of wat wéér over dit dossier moeten praten.

Homo Testans – do 18 dec. 2008

Na het erwtensoepoverleg van afgelopen maandag heb ik nog vaak en lang met PvdA en D66 aan de telefoon gezeten. Ik was dan ook net zo vaak bellend in de gang te vinden als dat ik daadwerkelijk achter mijn bureau aan het werk was.

Horeca-sluitingstijden dus. Opnieuw een ellenlange raadsvergadering waarbij iedereen nogmaals de al uitentreuren toegelichte standpunten over het voetlicht probeerde te brengen. Een vergadering met drie schorsingen, drie keer een hoofdelijke stemming, met telkens dezelfde uitslag: 20 voor en 19 tegen. Daarmee is de kogel door de kerk: de sluitingstijden van de reguliere horeca wordt verlegd naar vier uur.

Overigens niet per direct. De burgemeester, die de hele verruiming van de openingstijden niet meer ziet zitten, had wel wat meer tijd nodig om alles uit te werken. En dus hebben we besloten dat de verruimde openingstijden pas in juni ingaan.

Daarmee is één van de minst fraaie dossiers in deze bestuursperiode eindelijk afgesloten. Aan het onderwerp zijn inmiddels meer dan een dozijn debatten gevoerd met telkens weer dezelfde standpunten. De tegenstanders verwijten ons, voorstanders van de openingstijden, dat er wel belangrijkere onderwerpen zijn om over te spreken. Daar hebben ze gelijk in. Helaas nemen ze zelf ook elke gelegenheid te baat om uitgebreid te vertellen waarom zij tegen verruiming van de openingstijden zijn. En ja, dan houd je mekaar wel effe bezig.

Hoe het ook zij, na de raadsvergadering ging ik voor de verandering eens niet mee naar de naborrel bij Café Publieke Werken. Ik moest mijn achterban opzoeken om ze het goede nieuws te vertellen. Bij de cafees, bars en feestjes waar ik langs ging werd ik met luid gejuich ontvangen. Even voelde ik me een held.

Homo Negotians – ma 15 dec. 2008

Stappen in Breda

Discussiepunten waren er genoeg bij de wat matige erwtensoep die we aten tijdens het overleg over de horecasluitingstijden.

Zoals of mensen van onder de achttien nu wel of niet tot vier uur in de kroeg mogen hangen. En of kroegen die tot vier uur open blijven nu wel of niet verplicht een portier moeten hebben staan bij de deur. En, uiteindelijk, hoe we moeten omgaan met het overmatig alcoholgebruik onder sommige jongeren. Want dat blijft toch hèt argument van het CDA waarmee ze de ons om de oren slaan.

Nu ben ik er helemaal niet van overtuigd dat de uren aan het eind van de nacht verantwoordelijk zijn voor de overmatige drankconsumptie van de groep jongeren waar het CDA telkens aan refereert. Ga op vrijdagmiddag maar eens de kroegen langs, en je komt erachter dat het veel eerder de uren aan het begin zijn, de happy hours waarbij je voor zeventig eurocent of minder een biertje kunt krijgen. „Jongeren van zestien horen niet tot ’s nachts half vijf in de stad rond te hangen”, hoor ik raadslid Irène Verkeijlen al roepen. Ik zal haar een geheim vertellen: ondanks controle aan de deur glippen minderjarigen nu al de nachtzaken binnen die sowieso tot vier uur open zijn. De openstelling van de reguliere horeca tot datzelfde tijdstip zal dus weinig uitmaken. Als jongeren eerder naar huis moeten, zullen de ouders dat toch zelf moeten afdwingen.

Vervolgens de vraag over de portiers. Mijn beeld is dat de veiligheid in een kroeg of tent meer met het aantal aanwezigen heeft te maken dan met het tijdstip van de nacht, al zal, naarmate het later is en de mensen meer onder invloed, het risico op ruzie toenemen. Aangezien het aantal mensen echter vooral van invloed is, zie ik liever dat grote horecazaken een protier hebben en dat kleine zaken met maar een handjevol mensen gewoon open kunnen blijven zonder een verplichte ‘gastheer’. Aangezien nu de grote zaken zelfs zonder verplichting een portier aanstellen, heb ik niet de indruk dat we zoiets persé in een drank- en horecaverordening hoeven vast te leggen.

Terwijl ik me met de tekst van de nieuwe verordening ging bezighouden en me zou buigen over de mogelijkheid om iets over geluidsoverlast geregeld te krijgen, zou Frans Szablevski een motie over alcoholmatigingsbeleid opstellen. We beklonken het voorlopige accoord van de Coalition of the Willing maar met een pilsje. Tegen vol tarief.

Homo Adhaerens – zo 14 dec. 2008

Lijmtube

„Lijmen Jan, lijmen Jan, lijmen met z’n allen”, zong Wim Kan op oudjaarsavond 1960 over de lijmpoging van het kabinet De Quaay. In Breda wordt dat „lijmen Sel, lijmen, Sel”. Nog één allerlaatste poging om de coalition of the willing, de voorstanders voor verruiming van de horeca-openingstijden, weer bij elkaar te krijgen.

D’66 wil nog steeds en ook de PvdA is best bereid nog eens te kijken of ze de democraten tegemoet kunnen komen. Maar haast was geboden: de burgemeester zou zijn eigen voorstel, terug naar de oude sluitingstijden, al over vijf dagen voorleggen aan de raad. De zondagsrust moest ik inleveren om te werken aan een alternatief voorstel.

Beste mensen,

Ik had beloofd zondag te gaan werken aan een nieuw model voor de drank- en horecaverordening. Uitgangspunt voor ons allen is het opheffen van het verschil tussen normale drank- en horecainrichtingen en nachtzaken. Dat leidt vooralsnog tot de volgende – voorzichtige – conclusies:

het opheffen van artikel 12, dat betrekking heeft op de ontheffing nachtzaken
Een flinke versimpeling van artikel 15, lid 1.

Aangezien er nog wel wat juridische haken en ogen zijn die ik absoluut met de griffie wil bespreken, lukt het me pas om in de loop van maandag een voorstel jullie richting op te doen komen. Ik wil namelijk weten op welke manier het opheffen van de vergunningen voor de huidige nachtzaken geregeld dient te worden. Van jullie wil ik voor die tijd nog even weten of we ons beperken tot het horecaconcentratiegebied (dan moeten voor Holland Casino, dat thans om 3 uur sluit en voor prostitutiebedrijven, die in het huidige regime om 4 uur sluiten) uitzonderingsclausules in de Drank- en Horecavergunning gehandhaafd blijven.

Met betrekking tot de alcoholpreventiebeleid voor jongeren kan ik me voorstellen dat we per aanvullende motie het college opdragen flankerend beleid te voeren dat zich richt op overmatig alcoholgebruik, dat met name op de vrijdagmiddagen plaats vindt in de binnenstad.

Ik stel voor dat we dit voorafgaande aan de fractievergadering met elkaar bespreken. Dat kan, zoals Frans voorstelde, in een restaurantje, alhoewel ik me ook kan voorstellen dat het zinvol is om aan een vergadertafel te zitten met een paar bakken chinees of thai.

Met hartelijke groet,
Selçuk

Homo Assiduus – wo 10 dec. 2008

Hoorzitting horecasluitingstijden 13 juni 2004

Aan de mensen die het woord horecasluitingstijden niet meer kunnen horen of zien, adviseer ik hier maar niet meer verder te lezen. Want het onderwerp stond wederom, na ruim vier jaar discussiëren, op de agenda van de commissie.

Nadat een evaluatie van de effecten tot een tot op het bot verdeelde gemeenteraad had geleid, bleef het enige tijd stil. De kleinst mogelijke meerderheid van de commissie (PvdA, SP, GroenLinks en D’66) was voor een situatie waarin het verschil tussen reguliere horeca en nachtzaken vervalt. Ofwel, iedereen mag dan vanaf zeven uur ‘s ochtends open en mag tot vier uur ‘s nachts open blijven. De burgemeester vond die opdracht echter te vaag en wilde meer duidelijkheid.

Nu is de burgemeester van een aanvankelijk voorstander van ruimere openingstijden inmiddels voorvechter van het oude regime geworden. Dus erg veel trek had hij niet in een verdere verruiming van de openingstijden. En als het al gebeurt, dan toch met zo veel mogelijk extra regelgeving.

Zo wilde hij weten hoe de commissie dacht over toelatingsbeleid van minderjarigen, de verplichting tot het hebben van portiers en een mogelijk regime van ‘strippenkaarten’, waarin reguliere horeca slechts een beperkt aantal nachten per jaar tot vier uur open mag.

En daar ging het mis. In een ellenlang verhaal betoogde PvdA-woordvoerder Frans Szablewski hoe hij verruiming van de openingstijden nastreefde, maar zich best kon voorstellen dat de burgemeester daar extra controlemechanismen bij nodig had. Maar vooral duidelijk was dat zijn verhaal onduidelijk was. Was de PvdA nu voor of tegen extra regelgeving.

Het D’66-smaldeel in wat ik voor het gemak maar even de Coalition of de Willing noem, werd roder en roder. Niet in politiek opzicht overigens, want de afstand tot de sociaal-democratie is nooit groter geweest. Wars van nog meer regels die niet te handhaven zijn en ondernemers nog meer kopzorgen bezorgen, slaakte fractievoorzitter Boelema een diepe zucht en sprak de historische woorden „we zijn voor ruimere openingstijden, maar als het zo moet, dan hoeft het van ons niet.”

Ongeloof bij de PvdA en blijdschap bij het CDA. Verbijstering bij SP en mijzelf. Het was onvoorstelbaar, maar zojuist had collega Szablewski zijn eigen coalitie uit elkaar geluld.

Homo Obscurus (2) – wo 22 okt. 2008

reclamebord drie hoefijzers bier

Wie in Breda over sluitingstijd heeft, is of portier, of politicus. Het debat over de horeca-sluitingstijden blijft maar duren. Ook het evaluatierapport naar de effecten van de verruimde openingstijden, heeft geen duidelijkheid gebracht.

De evaluatie naar de effecten maakte één ding duidelijk: er is niets duidelijk. De ondernemers zijn zeer verdeeld: zo’n eenderde vindt het positief, nog een derde vindt het maar niets en de overige derde kan het eigenlijk geen biet schelen. Dat in Breda het aantal incidenten in de horecanachten wat is gestegen, was wèl duidelijk, maar of dat nu aan de verruimde openingstijden of aan het rookverbod ligt, of misschien wel gewoon toeval is, is onduidelijk.

Dat de burgemeester eigenhandig al had laten weten dat de verruimde openingstijden teruggedraaid moesten worden, was dan ook erg voorbarig en politiek niet erg slim. En ook al viel er eigenlijk geen duidelijke conclusie uit het evaluatierapport te distilleren, laat het maar aan politici over om aan dezelfde feiten allemaal een geheel eigen draai te geven. Niet geheel toevallig ziet iedereen zijn of haar eigen standpunt bevestigd in het rapport.

Homo Obscurus – di 21 okt. 2008

Top Secret

Er was in Breda wat commotie ontstaan naar aanleiding van een brief van de burgemeester waarin wij werden uitgenodigd voor een besloten bijeenkomst waarin hij ons een en ander wilde vertellen over de horeca. Sterker nog: achterkamertjespolitiek, dat was het.

Het geeft een beetje de algemene hitsigheid aan die de politiek in Breda soms parten speelt. Bepaalde zaken zijn nu eenmaal lastig in de volle breedte bespreekbaar als iedereen kan meeluisteren. Zo wilde hij in het kader van het voortslepende debat over de openingstijden van de Bredase horeca de woordvoerders in contact brengen met de makers van een onderzoek dat naar de effecten van de verruiming heeft plaatsgevonden. Zodat de raadsleden desgewenst wat aanvullende technische vragen konden stellen.

Een beetje dom om die uitnodiging zo vaag op te stellen dat sommigen het idee kregen dat hier achterkamertjespolitiek bedreven zou worden op het dossier sluitingstijden. Maar ook weer typisch dat de politici zo wantrouwend zijn dat ze meteen moord en brand beginnen te schreeuwen over dat dit toch wel schandalig was. Spekkies voor de bekkies van het plaatselijke journaille, die vervolgens een dag of drie zoet was met berichten over het hele tot affaire uitgegroeide misverstand. Gevolg: sessie met de onderzoekers afgeschaft en burgemeester in verlegenheid gebracht.

Hoe dat eigenlijk bij de krant terecht kwam? Waarschijnlijk omdat een commissielid/niet-raadslid zo verbolgen was dat hijzelf niet was uitgenodigd, dat hij zijn ziedende commentaar niet alleen met de volledige gemeenteraad, maar ook met de pers wilde delen.

Het zou zo prettig zijn als sommige heethoofden af en toe gewoon hun kalmte zouden kunnen bewaren.

Homo Profans – do 15 mei 2008

Oreren in de raad

Kort zouden we zijn. Kort, omdat we het de afgelopen maand al twee keer over de horecatijden gehad hadden. En we waren het unaniem eens over het compromisvoorstel: de nachtzaken mogen deze zomer een uur lang, tot vijf uur open blijven.

Kort werd het echter alles behalve. In plaats van stemverklaringen werden het toch weer ellenlange betogen die we in de eindeloze discussie over de horeca-sluitingstijden al zo vaak de revue hadden zien passeren. En al waren we het eens over het compromisvoorstel, de eigen stellingname moest en zou nogmaals voor het voetlicht gebracht moeten worden. Er zou maar een kijker zijn die de discussie nog niet eerder heeft gezien.

Ik heb voor de zelfreflectie de video er eens bij gepakt om te noteren hoe lang elke woordvoerder nu exact aan het woord is geweest. En om het eerlijk te houden heb ik de interruptiedebatten, als een ander raadslid de woordvoerder onderbreekt met een vraag, niet bij de spreektijd meegeteld. De eerste prijs ging naar Frans Szablewski (voor ruimere openingstijden), die als woordvoerder met een netto spreektijd van 8 minuten en 45 seconden de absolute kroon spande. Irène Verkuijlen van het CDA (tegen verruiming) stond met stip op twee met een spreektijd van 7’31”. Hieronder de rest van de lijst, inclusief hun aanvankelijke standpunt over de horecaopeningstijden.

1. Frans Szablewski, PvdA (voor verruiming) 8’45”
2. Irène Verkuijlen, CDA (tegen verruiming) 7’31”
3. Boy Boer, Leefbaar Breda (tegen verruiming) 6’54”
4. Mieke Vossenaar, Breda ‘97 (tegen verruiming) 5’39”
5. Hanneke van Maanen, VVD (voor verruiming) 5’14”
6. Selçuk Akinci, GroenLinks (voor verruiming) 4’22”
7. Frank Vergroessen, SP (voor verruiming) 3’39”
8. Saskia Boelema, D’66 (voor verruiming) 0’00”

In totaal zijn de voorstanders van verruiming 22 minuten aan het woord geweest, de tegenstanders 20 minuten en vier seconden. De rest van de tijd werd gevuld met interruptiedebatten, lopen naar het spreekgestoelte en, vooral, de beantwoording van de burgemeester.

Saillant was dat D’66, toch een fervent voorstander van verruiming, besloot het woord niet te voeren. Ik vermoed, maar weet dat niet zeker, dat het een protest van de Democraten was tegen de eindeloze herhaling in het publieke debat. Prijzenswaardig, en ik ben het ook met ze eens. We moeten in de raad echt leren onze boodschap bondiger te formuleren.

Ik heb, niet geheel zonder succes, mijn bijdrage redelijk binnen de perken weten te houden. Toch jammer dat een paar agendapunten later uitgerekend een fractiegenoot van mij een klein kwartier lang aan het woord was over een Milieu Effect Rapportage.

Homo Approbans – di 6 mei 2008

Nightlife

Meer diversiteit en minder onrust op straat. Dat waren twee van de redenen waarom GroenLinks toe wil naar een situatie waarin de horeca langer open mag blijven. En dat de consument zelf wel mag bepalen hoe laat hij naar huis gaat natuurlijk.

Na drie maanden lijkt het erop dat de onrust op straat is afgenomen. Een grote slag om de arm overigens: drie maanden is een erg korte periode om dat te meten. Ook lijkt het erop dat mensen niet meer massaal, maar in kleinere groepen naar huis gaan.

De diversiteit is moeilijker te meten. Het onlangs geopende Club M speelde bij de ontwikkeling van de formule al in op langere openingstijden en ik denk dat dat voor het nog nieuwere ‘Binnen’ (het oude Klapcot) ook geldt. Voor het overige is er in het horecalandschap nog niet veel veranderd.

Met de nachtzaken gaat het ondertussen minder goed. Nu de reguliere horeca langer open is, kiezen minder mensen voor de nachtzaken. Een reden om een aantrekkelijkere formule te bedenken om klanten te trekken. Ook zo moet de diversiteit van de horeca toenemen.

De woordvoerders hebben echter anders besloten. Nu de nachtzaken een kort geding hebben aangespannen en de rechter heeft uitgesproken dat de partijen nog een keer rond de tafel moeten gaan zitten, krijgen de nachtzaken nu ook een extra uur erbij. Daarmee is een toekomstbeeld waarin het verschil tussen nachtzaken en reguliere horeca verdwenen is, verder weg dan ooit. Ik vrees dat deze tijdelijke oplossing het nieuwe status quo zal worden, aangezien niemand zich daarna nog aan het onderwerp zal durven branden.