En toen begin er een nieuwe fase in mijn digitale leven. Ik ben meestal niet de eerste volger van elke nieuwe hype, maar deze 2.0-trend wil ik niet aan me voorbij laten gaan. Lieve mensen, sinds 4 maart wordt mijn leven ook ontsloten via Twitter. Het voordeel: op Twitter ben ik (www.twitter.com/selcuk_nl) altijd actueel.
„Na een korte vertraging nog redelijk op tijd in Den Haag. Ook weinig files, volgens de radio. Lang leve de crisis?” twitterde ik op woensdag 4 maart om 9.31 a.m. de wereld in. En iets later dat de helft van de lunchploeg lekkere kroketten verkoos boven de biologische. En liet ik twee dagen later weten dag erna op werkbezoek geweest te zijn bij het Open Erfgoeddepot in Den Bosch. Erg handig, dat getwitter, voor mensen die van plan zijn een aanslag op me te plegen. Of willen weten wanneer het zinvol is bij me in te breken.
Ik was net op tijd met mijn nieuwe stap in de wereld van deze Totalkommunikation. Zaterdag was namelijk het Europa-congres van GroenLinks met een heuse twittermuur. Alle berichten met de hashtag #GLEU werden op een groot scherm op het podium geprojecteerd. Experimentje.
Gelijktijdig werd er ook op het D’66-congres getwitterd. En twitterden de tweeps van GroenLinks en van D66 ook met en over elkaar. Alleen wisten de D66-tweeps aanvankelijk nog niet dat hun tweets over #GLEU plenair, door het gehele GroenLinks-congres te lezen waren. Andersom was dat overigens niet zo: bij D’66 durfden ze het nog niet aan de tweets ook te publiceren.
Het experiment verliep eigenlijk prima, ondanks de kleine vertraging op het scherm, totdat de twitteraars zich tegen de kandidaten voor de Europese lijst gingen keren. Alle mensen die voor de kopplaatsen gingen, mochten zich in drie minuten presenteren aan het congres. Dat duurt lang, gezien het forse aantal kandidaten en is ook vreselijk saai, gezien de gebrekkige presentatievaardigheid van een aantal van deze kandidaten. En met excuus, daar heeft de moderne 2.0-generatie natuurlijk geen zin in.