Dit jaar was mijn derde achtereenvolgende en misschien wel laatste Cropredy. Het festival wordt namelijk niet grootschalig gesponsord en er zit geen groot geld achter. Al sinds jaar en dag is de organisatie in handen van Fairport-bassist Dave Pegg en zijn vrouw Christine. En al die jaren diende hun huis als onderpand. Maar dit voorjaar hebben Dave en Chris besloten uit elkaar te gaan. Het huis is verkocht.
Cropredy is een klein hippie-paradijs op aarde, maar dan zonder al te veel hippies. De festivalgangers beslaan zo’n beetje elke denkbare leeftijdscategorie, hele families trekken in het tweede weekeinde van augustus naar het dorpje toe en je kan met een gerust hart je auto onafgesloten laten staan. Er zijn vele anekdotes van festivalgangers die ooit hun portemonnee bij de politiestand konden ophalen zonder dat al het briefgeld eruit was gehaald of de credit-cards waren ge-maxed. Tekenend is ook de uitermate hartelijke gastvrijheid waarmee de kleine 700 dorpelingen elk jaar weer 20.000 mensen ontvangen. Het dorp is blij met het festival: drie dagen in het jaar zetten vele dorpelingen zich vrijwillig in om een full English breakfast (inclusief Yorkshire tea) te bereiden voor de hongerige bezoekers. Het geld dat dit oplevert wordt gestoken in de plaatselijke cricket-club, de basisschool, de kerk of de kano-club. Dankzij het festival hebben de bewoners van Cropredy een bloeiend verenigingsleven.
Jaap en ik begonnen onze vrijdag dan ook met een ontbijt bij de kano-vereniging. Onderweg kwamen we een groep vreemd uitgedoste vogels tegen. Wachtend op onze baked beans, eggs, bacon and sausages (er zijn nog 80 wachtenden voor U), werden we door diezelfde snuiters gefêteerd op een dans-uitvoering: Morris-dancing (zie foto hierboven).
Ondanks enkele korte regenbuien was het weer prima (mijn eerste Cropredy was aanmerkelijk natter en zelfs die valt in het niet bij de verhalen in de Cropredy naslagwerken). Het was een typische shirt-uit-shirt-weer-aan-dag. Op het programma stond onder andere Earl Okin (absolute aanrader, zijn cd Musical Genius and Sex Symbol op het Sony-label). De festivaldag werd afgesloten door niemand minder dan Jethro Tull (Ian Anderson, Martin Barre). En wellicht vond het optreden in Ancien Belgique drie jaar geleden muzikaal wat beter, aan goden moet je niet twijfelen.