Tag: nieuwjaarsborrel

Homo Ablegens (2) – do 24 jan. 2008

DWARS-logo's

Mij het lidmaatschap van DWARS ontzeggen op basis van mijn leeftijd, dat mag volgens de eigen statuten niet. Daarnaast ben ik, samen met het kopiëerapparaat, het langst meegaande deel van de organisatie. Met dat verschil dat ik zo nu en dan nog wel actief ben.

Het duurde even, maar uiteindelijk heeft het bestuur mijn bezwaar gegrond verklaard. Het voorbeeld-bezwaarschrift dat andere mensen kunnen indienen is hier te vinden.

Zeer geacht lid S. Akinci,

In reactie op uw bezwaar, ingediend op 12 januari 2008, kan ik u mededelen dat het bestuur uw bezwaar gegrond acht. Dit brengt met zich mede dat u “gewoon” lid bent van DWARS. U bent dus, van de dag van inschrijving tot op de dag van vandaag, lid van DWARS. Ook zullen wij er alles aan doen om zorg te dragen voor het feit dat u uw oorspronkelijke lidnummer, te weten 30480, in uw bezit blijft.

Wij nemen aan dat u zich kunt vinden in onze beslissing. Mocht dit onverhoopt toch niet het geval zijn, dan vernemen wij dit gaarne van u.

In de veronderstelling verkerende u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd verblijven wij,

Met vriendelijke groeten,

Namens het bestuur,

Jaap van der Heijden
Penningmeester

Homo Ablegans – ma 14 jan. 2008

royementsbrief

Op de nieuwjaarsborrel van DWARS kreeg ik een brief in mijn handen gedrukt. Met zou mijn lidmaatschap, en dat van alle andere DWARSers ouder dan 27, omzetten in een donateurschap.

„Omdat dit [niet-subsidiabele leden ouder dan 27] deel groter is dan eenderde van ons totale ledenbestand, betekent dit dat wij volgens de subsidieregeling in 2008 geen rijkssubsidie meer krijgen. Hierdoor zijn we genoodzaakt je lidmaatschap om te zetten in een donateurschap”

De juistheid van de brief is twijfelachtig. Het lijkt meer dan onwaarschijnlijk dat meer dan een derde van de leden ouder is dan 27. Erger is echter dat DWARS geen leden mag royeren vanwege leeftijd. Het congres heeft jaren geleden namelijk beëindiging van het lidmaatschap op grond van leeftijd expliciet afgeschaft. Het had DWARS dan ook gesierd wanneer zij een brief hadden gestuurd waarbij mensen op zijn minst de keuze kregen tussen lidmaatschap en donateurschap.

De brief, gedateerd 21 december 2007, is aan mij nooit gestuurd omdat ik behoorde tot een groep mensen, kennelijk prominenten of zoiets, die men liever niet wilde royeren. Vanuit het principe ‘gelijke monniken gelijke kappen’ wilde ik echter net als de rest wèl een brief ontvangen. Om vervolgens, per direct, een bezwaarschrift in te dienen.

Geacht bestuur,

Hierbij maak ik bezwaar tegen het omzetten van mijn DWARS-lidmaatschap in een DWARS-donateurschap. Het bezwaar is tweeledig. Allereerst heeft Uw brief, gedateerd 21 december 2007, waarin U blijk geeft van Uw voornemen mijn lidmaatschap om te zetten per 1-1-2008 mij pas op 12 januari 2008 bereikt door een persoonlijke overhandiging. Het ware op zijn minst hoffelijk geweest als ik deze brief voor de datum van 1 januari 2008 had gehad, voordat Uw beslissing het lidmaatschap om te zetten, was geëffectueerd.

Mijn tweede, formele bezwaar, gaat om de aard van Uw beslissing. DWARS heeft per congresuitspraak officiëel de leeftijdsgrens afgeschaft. De intentie achter deze uitspraak is dat het DWARS zijn niet aan leeftijd is gebonden. Deze uitspraak is vervolgens ook verwerkt in de statuten, die stellen dat het lidmaatschap alleen beëindigd kan worden. Het gaat daarbij specifiek om artikel 9, welke luidt als volgt:

«Artikel 9
1. Het lidmaatschap eindigt:
a. door overlijden;
b. door opzegging door het lid;
c. door opzegging door de vereniging;
d. door ontzetting.
2. De vereniging kan het lidmaatschap slechts opzeggen wanneer een lid zijn financiële verplichtingen
tegenover de vereniging niet nakomt. Opzegging geschiedt door of vanwege het bestuur.
3. Ontzetting is slechts mogelijk wanneer een lid in strijd met de statuten, reglementen of besluiten van de
vereniging handelt, of de vereniging op onredelijke wijze benadeelt.»

Uw bestuur besluit mijn lidmaatschap op te zeggen op grond van leeftijd, wat geen geldig criterium is voor opzegging. Ook is er geen sprake van het onredelijk benadelen van de vereniging. Hooguit kunt U stellen dat het ministerie van BZK Uw vereniging op onredelijke wijze benadeelt met de subsidieregeling voor 2008. Daar het ministerie echter geen lid is, kan U dat helaas ook niet royeren.

In vertouwen dat U mijn lidmaatschap, inclusief het lidmaatschapnummer 30480 en de oorspronkelijke inschrijfdatum niet zult opzeggen, dan wel zo spoedig mogelijk zult herstellen, verblijf ik,

met DWARSe groet,

Selçuk Akinci
DWARS-lid

Homo Sodalis – zo 13 jan. 2008

Nachtnet

De nieuwjaarsborrel, zaterdagmiddag, van DWARS, de jongerenorganisatie van GroenLinks, was enigszins uit de hand gelopen. Aan het inkoopbeleid van DWARS zelf lag dat alles behalve. Het bier was na enkele uren al op.

De wijn bood gelukkig enige soelaas, maar vervolgens moesten we ons heil elders zoeken. En dus verplaatsten we ons naar een pizzatent, vervolgens nog een Ierse pub en, op initiatief van überhetero Joost, naar één of andere gay-bar.

Het zal een uur of drie geweest zijn toen Joost mij naar het station droeg en ik mijn eerste nachtnetervaring opdeed. Nachtnet, zo ondervond ik, kent geen rookverbod en geen stiltecoupés. En dus zongen en rookten we met de gehele coupé onze weg naar Breda.

Homo Reverens – vr 4 jan. 2008

Grote Kerk Breda

De gemeentelijke nieuwjaarsreceptie was dit jaar weer in de Grote Kerk. Een prachtige locatie, het mooiste monument van de stad. Maar desondanks niet echt een plek om een borrel te houden, is altijd mijn opvatting geweest.

Slechts zelden wordt er in de grote kerk nog een kerkdienst gehouden. De kerk is opengesteld voor bezoekers,
wordt gebruikt voor exposities en tentoonstellingen en, met grote regelmaat, voor lezingen, bijeenkomsten en conferenties. En dus ook voor feestjes en borrels waar de alcohol rijkelijk vloeit.

Op dergelijke evenementen meanderen dronken mantelpakjes en grijze pakken lallend door de kerk met een glas bier, wijn of nog sterkers in hun rechterhand. Geen aandacht voor de pracht en praal, geen aandacht voor de bezinning die eigenlijk hoort bij zo’n kerk en al helemaal geen notie van de vele graven waar ze op dat moment overheen lopen. Want de vloer van de kerk ligt vol met grafstenen van mensen die ooit onder de vloer van de kerk werden begraven.

Goed, de kerk is geen kerk meer. En de lijken onder de graven zijn al lang geleden geruimd. En ik snap ook wel dat de stichting die nu de kerk beheert, met de commerciële verhuur goed geld verdient om daarmee dit monument voor de stad te behouden. En toch stuit het tegen de borst dat in een voormalig godshuis nu ordinaire drankfestijnen worden gehouden.

De nieuwjaarsreceptie voor alle inwoners van de stad is nog een beschaafd feestje in vergelijking met andere feestjes die er zo nu en dan georganiseerd worden, als ik de bodes van de kerk mag geloven. En ook al ben ik atheïst en zou het me misschien eigenlijk geen bal moeten kunnen schelen, toch bekruipt me bij het aanhoren van de verhalen over wat er zich allemaal in die kerk afspeelt één overheersende gedachte. Iets meer respect graag.

Homo Convehens – zo 28 jan. 2007

Al jarenlang de zelfde nieuwjaarsborrelfoto

Traditiegetrouw is de nieuwjaarsborrel van de Bredase afdeling van GroenLinks hekkensluiter in een serie van recepties en borrels die de maand januari zo kenmerkt. Het is ook één van de leukste recepties. Dat komt vooral omdat na een overdaad van recepties aan het begin van de maand de mensen tegen het einde van januari wel weer toe zijn aan een nieuwjaarsborrel.

Het voornaamste bezwaar tegen nieuwjaarsborrels is doorgaans de timing. Ofwel zijn het leuke borrels, maar worden ze ’s middags gegeven, waardoor de gezelligheid na enkele uren uiteenvalt omdat iedereen om zes uur aan de croma moet zitten. Ofwel zijn het saaie borrels die om acht uur beginnen en waar je moet goed fatsoen toch wel een uur of twee moet blijven, daarmee de rest van je avond nutteloos latend.

Onze borrel behoorde tot de eerste categorie. Gelukkig bleven er genoeg mensen hangen. We mochten zelfs een pizzaatje laten komen. Thuisgekomen rook ik dus weer flink naar café: verschaald bier en peuken. En naar vier soorten kaas natuurlijk.

Nieuwjaarsborrel – zo 5 febr. 2006

GroenLinks heeft de traditie van de laatste nieuwjaarsborrel van het jaar nieuw leven ingeblazen. We schrijven zondag 5 februari, locatie: de Boulevard.

Zo’n borrel vereist ook enige speeches. Zo begon de afdelingsvoorzitter met een gelukwens, gevolgd door een humoristische historische verhandeling, met name over de Seltsjoeken die in de twaalfde eeuw. Waarschijnlijk hoopt hij bij de verkiezingen van 7 maart op een zelfde overwinning als toentertijd deze stam. Maar dan natuurlijk deze keer wel op geheel democratische wijze.

In mijn eigen ’toespraak’ heb ik maar mijn excuses aangeboden voor de soms barbaarse optredens van de Seltsjoeken, zo’n 900 jaar geleden. Ik heb dus nog een ereschuld in te lossen. Geen onderwerping of barbarij, maar vrijzinnigheid en beschaving. Een beschaafde overheid die haar burgers en het milieu beschermt, armoede tegengaat en discriminatie verwerpt. Ik zal er de geschiedenisboeken niet mee halen, maar dat hoeft gelukkig ook niet.

Nieuwjaarsborrel – zo 9 jan. 2005

GroenLinks Breda heeft al jarenlang de gewoonte dat zij de laatste nieuwjaarsborrel van het jaar organiseert. Vorig jaar viel deze op 23 januari. Dit jaar lijkt met die traditie gebroken.

Aangezien Leon in Breda was, moest hij mee. Gelukkig vond ‘ie dat niet erg en zelfs de nieuwsgierigheid van enkele partijgenoten die nu wel eens wilden weten of het echt zo’n leuke jongen was, vond hij niet vervelend. Hij werd overigens door iedereen ‘goedgekeurd’. Voor wat dat waard is overigens, want wie het tegendeel zou vinden kan maar beter liegen of z’n bek houden.

Zo’n borrel heeft altijd de plezierige gewoonte langer te duren dan op de uitnodiging staat, zij het dat de bestellingen vanaf dat moment voor eigen rekening zijn. En terwijl de fractievoorzitter zijn korte vacantie in Zeeland herkauwde en de vice-voorzitter haar hormonen botvierde op de barman, genoot ik van het feit dat ik 1) niet met een gezin op vacantie hoef en 2) dat ik niet meer hoef te flirten met een barman.

Nieuwjaarszang – wo 5 jan. 2005

Was de avond ervoor gereserveerd voor de eerste algemene ledenvergadering van GroenLinks Breda (dit simpelweg omdat het in afdelingsverband bespreken van de congresstukken vanwege de deadline geen verder uitstel meer duldde), waar in aanwezigheid van landelijk voorzitter Herman Meijer onder meer de migratievisie van GroenLinks besproken werd, op woensdag werd ik verrast door een andersoortig telefoontje dat te maken had met GroenLinks.

Of ik erover wilde nadenken mezelf kandidaat te stellen voor het partijbestuur. Het telefoontje overviel me en de eerste cynische gedachte die me te binnen schoot is dat ik waarschijnlijk op een lijst stond van allochtonen die het binnen de partij nog niet verbruid hadden. Voordat deze opmerking echter verkeerd begrepen wordt: zo’n lijst bestaat er binnen GroenLinks niet. Overigens werd ook meegedeeld dat, als ik het in overweging zou willen nemen, ze al meteen een afspraak voor de week erop wilden plannen. En zo geschiedde.

Nieuwjaarsborrel – vr 23 jan. 2004

Het lijkt traditie dat GroenLinks jaarlijks de reeks nieuwjaarsborrels afsluit. Zo ook dit jaar. Aan het einde van een voor de rest rustige politieke week. In mijn vieze kleren (de rest van de dag was de decor-ploeg van Breda Barst weer bezig) kwam ik nuchter het Hert binnen. Beschonken rolden we enkele uren later weer naar buiten. Heerlijke partij zijn we toch.