Het concept-verkiezingsprogramma van GroenLinks is uit. En de ledenvergadering van afdeling Breda boog zich daarover het hoofd. Om met elkaar te bespreken of er wijzigingsvoorstellen ingediend moesten worden. Dat beloofde wat.
De Bredase afdeling van GroenLinks staat niet altijd bekend om haar even progressieve standpunten. En het handjevol mensen dat op een dergelijke afdelingsvergadering afkomt, behoort tot het groepje gestaald kader. Beide zijn geen garantie op het omarmen van vernieuwende ideeën.
Het was dan ook niet verrassend dat vooral de vereenvoudiging van het ontslagrecht voor veel discussie zorgde. En als je het mij zonder uitleg voor zou schotelen, zou ik zelf ook niet staan te juichen.
Waarom wil GroenLinks dan een versoepeling van het ontslagrecht? Omdat de economie van vandaag veel flexibeler is dan vroeger. Bedrijven groeien en krimpen continu. Als een bedrijf vast zit aan zijn personeel, zal het zich wel drie keer bedenken om in tijden van meer werkgelegenheid mensen in vaste dienst te nemen. Stel immers dat het over een paar jaar weer slechter gaat, dan moet zo’n bedrijf ingewikkelde procedures volgen om van zijn personeel af te komen. En dus nemen werknemers zoveel mogelijk flex-werkers en uitzendkrachten in dienst. Die hebben in verhouding nauwelijks rechten en kun je dus zonder pardon dumpen.
GroenLinks pleit voor eenvoudigere kortere ontslagprocedures. Zijn de werknemers dan aan de goden overgeleverd? Alles behalve. Bedrijven wordt namelijk als tegenprestatie ondermeer gevraagd hun werknemers continu bij te blijven scholen, zodat zij waardevol blijven op de arbeidsmarkt. En een vereenvoudiging van het ontslagrecht betekent ook niet dat werknemers ineens geen rechten meer zouden hebben. Het betekent wel dat flex-werkers makkelijker in aanmerking komen voor een vaste baan. Vraag het aan de gemiddelde jongere en ze zullen in meerderheid zeggen dat ze nu niet aan een vast contract kunnen komen. De sterke rechtspositie van mensen met een vast contract, vaak de oudere werknemers, gaat nu dus ten koste van de rechtspositie van jonge werknemers, meestal flexers. Die ongelijkheid moet verdwijnen. Jammer dat de Bredase ledenvergadering daar in meerderheid anders over dacht.