Eén van de leuke dingen van het raadslidmaatschap zijn de wijkbezoeken. Een ‘raads-uitje’, noemde ik het per ongeluk, omdat ik er echt zin in had. Maar eigenlijk zijn het ‘werkbezoeken’. Geef het beestje maar een naam.
Het bezoek ging deze keer naar de wijk Haagpoort en naar de dorpskern Princenhage. We begonnen in het Westeinde, een buurt in de wijk Haagpoort die een paar jaar geleden flink is opgeknapt. Maar helaas is er ook flink bezuinigd op bijvoorbeeld het buurthuis, dat tegenwoordig vaker dicht is dan open. Het Westeinde is zo’n typische volksbuurt, waar de mensen geen blad voor de mond nemen. Dus daar hoef je niet aan te komen met je politieke gelul, want daar kopen we niks voor. Gewoon zeggen waar het op staat en geen valse beloften. Heerlijk.
De grootste ergernis van de mensen was het onderhoud in de buurt. Dat was beneden de maat. Maar, tot grote ergernis van de buurtbewoners (en ook van mij) was natuurlijk net de week voordat wij kwamen, de hele wijk ineens wèl schoongemaakt door de gemeente. Of we voortaan elke maand langs wilden komen, grapten de bewoners. Dan werd de wijk in ieder geval regelmatig schoongemaakt.
Een tweede wens van de buurt: de aanstelling van een buurtmeester, die in de buurt een spilfunctie kan vervullen en ook het contact met de gemeente onderhoudt. Zo’n buurtmeester hebben ze nu al in de Heuvel en in de Gampel (o nee, dat moeten we tegenwoordig de Gerardus Majella noemen) en in de Haagpoort willen ze er nu ook wel eentje. Een goed idee lijkt me, wat niet zo veel hoeft te kosten, maar wel enorm veel oplevert voor de buurt.
Het tweede deel van de avond gingen we naar Princenhage. Er viel in die wijk weinig te klagen. Zeker in vergelijking met de Haagpoort, een buurt die gewoon meer aandacht nodig heeft. In Princenhage werden we onder andere rondgeleid langs een goed draaiend jongerencentrum (de Pit-stop) dat door vrijwilligers gerund. We eindigden de rondleiding door de buurt in buurthuis De Koe, waar SKIP, al weer zo’n initiatief van bewoners, bezig was met de voorbereidingen van een Play-backshow voor kinderen uit de buurt de volgende dag.
Op een scheve stoeptegel (overigens is de definitie van scheef in Princenhage een andere dan in het westeind) na was er eigenlijk maar één grote klacht in de wijk: er zijn allerlei succesvolle zaken die aan hun eigen succes ten onder gaan. Het buurthuis wordt te klein, voor het jongerencentrum dreigt een vrijwilligerstekort. Toch wel typisch dat dan uitgerekend in dit dorp de fiets van de wijkagent tijdens ons bezoek werd gestolen…
