De raadsgriffier van de gemeenteraad in Breda ging nam afscheid. Ze heeft de raadsperiode net niet volgemaakt. Reden: de raad was te kinderachtig.
Het waren voornamelijk twee fracties die niet met de griffie overweg konden, het CDA en Leefbaar. In beide gevallen had het in mijn ogen vooral te maken met het feit dat beide fracties niet overweg konden met de open en directe manier waarop De Wit communiceerde. Daar hoorde soms ook een flinke portie kritiek op het functioneren van de griffier bij. Kennelijk kan niet iedereen daar tegen (zie weblog do 1 nov. 2005.
De raadsvergadering bestond vooral uit loftuitingen en wat dies meer zij. Over de doden niets dan goeds natuurlijk. Wel pikant was de opmerking van Joep Tax in zijn rede, over het grote aantal steunbetuigingen dat de griffier had gehad vanuit de bevolking. Fijntjes merkte hij op dat hij nog maar moest zien of de raadsleden die na de verkiezingen van 7 maart zouden vertrekken, ook zoveel steunbetuigingen zouden krijgen. Een opmerking die eigenlijk maar één direct geadresseerde had: de fractievoorzitter van het CDA. Ik kon niet anders dan moeite doen om niet te hard te lachen.
Overigens heb ik uit betrouwbare bronnen vernomen dat later die avond, bij het etentje met de fractievoorzitters, wethouders en burgemeester, die zelfde fractievoorzitter nog heeft gedanst met de griffier. Dat roept drie vragen op: wie vroeg wie ten dans, wat voor dans deden zij en wie leidde er. Ik zal er waarschijnlijk nooit achter komen.
