De reacties van de andere fracties op de Kadernota was binnen. En ik had nog twee ongelezen NRC’s. Gelukkig scheen de zon, zodat ik voor de eerst keer uitgebreid kon genieten van mijn dakterras.
Na enkele uren in de zon te hebben doorgebracht, de kranten en de reacties aandachtig doorgelezen te hebben, werd het tijd om naar mijn moeder te gaan. We genieten samen altijd erg van de aspergetijd, die helaas al weer bijna ten einde is. Dus was ik van harte uitgenodigd voor asperges en, als toetje, aardbijen, van de koude Traaise grond.
En dan wreekt zich de langzaam vorderende leeftijd. Mijn in de zon gekleurde buik vertoonde een akelig witte streep. Precies op die plek waar, als ik zit, de buikhuid plooit en vouwt om het surplus aan buik een plek te kunnen geven, als gevolg van een nooit aan de vorderende leeftijd aangepast drink- of eetpatroon. 28 jaar en een buikje, het zal toch niet hè?
