De dag begon in Utrecht met een bijeenkomst met de webmasters van GroenLinks over het oppimpen van de websites van de kamerleden, vervolgde met een aantal afspraken met onze kamerleden over hun persoonlijke websites en eindigde in Breda met een afspraak met de Migrantenraad over een aantal problemen die zij met ons wilden bespreken
Eén van de onderwerpen die aan bod kwam, was de hardnekkige horeca-discriminatie (zie o.a. blogs vr 26 sept 2003, di 7 sept. 2004, di 25 jan. 2005 en di 20 juni 2006). Het is een onderwerp waar ik me al jaren druk om maak en waar ik me komende zomer goed in ga verdiepen.
Ik kan nog altijd ontzettend kwaad en verdrietig worden als ik weer verhalen hoor van mensen die worden gediscrimineerd bij sollicitaties of bij het uitgaan. Hoe vaak ik de verhalen ook hoor,het is één van die dingen waar ik nooit aan kan, nooit aan wil wennen. Ik kan me ook niet voorstellen waarom mensen dat doen: onderscheid maken op basis van kleur of afkomst. Dan moet je toch een ontzettend klein en onwetend mens zijn.
Wat me steeds weer bij blijft is die jongen die op een bijeenkomst vertelde dat hij beschouwd werd een Nederlander te zijn op het moment dat hij op tijd zijn schoolopdrachten moest inleveren, dat hij Nederlander was op het moment dat hij op tijd bij zijn werk moest verschijnen, maar dat hij ineens geen Nederlander meer was als hij op vrijdagmiddag lekker een pilsje met zijn vrienden wilde gaan drinken. Soms leven we in een in en in triest land.
