Het gifgroene flesje in de supermarkt keek me indringend aan. Aloë Vera Drink, stond er op het etiket. Mijn nieuwsgierigheid werd gewekt.
Het drankje komt uit Thailand. Het zou lekker zijn en ook nog eens vet verbranden. En aangezien ik vindt dat je zo’n beetje alles ‘ns een keer geprobeerd moet hebben, ging het flesje in de boodschappenmand.
Ik kan het afraden. Het is weeïg en zoet, met half harde brokjes Aloë Vera die je telkens weer een beetje verrassen. Op een ik-houd-niet-van-verrassingen-achtige manier.
Aloë Vera moet je gewoon op je gezicht smeren.
Het schijnt wel heeeel gezond te zijn.
[sÇ: je gaat er in ieder geval niet dood aan.]
Het is ook heeeeel gezond maar dan moet je wel op zoek naar de fles met daarin de maximaal haalbare hoeveelheid aloe, zonder allerlei toevoegingen waaronder water (soms wel 95%). En ja, het is smerig.
[sÇ: ik houd het wel bij grapefruitsap.]