Lokale Omroep – wo 10 dec. 2003

Eens in de vijf jaar moet elke lokale omroep opnieuw een zendvergunning aanvragen bij het Commissariaat voor de Media. En het Commissariaat vraagt dan de gemeenteraad om advies. Dat advies gaat over de representativiteit van het Programmabeleidsbepalend Orgaan (een soort adviesraad) van de omroep. Dit PBO moet volgens de mediawet representatief zijn voor de gehele gemeente. En het commissariaat vindt dat de gemeenteraad veel beter kan oordelen over die representativiteit dan het Commissariaat zelf.

Woensdagavond stond de zendvergunningaanvraag van de Bredase lokale omroep, de BRTS, op de agenda. Maar in Breda is er nog een stichting die graag een zendvergunning zou willen hebben. Dat is de BOS. En er is maar één zendvergunning voor Breda. Dus dan moet de raad een keuze maken op basis van de samenstelling van beide PBO’s. In deze situatie had het college die keuze al gemaakt. De wethouder stelde vast dat beide PBO’s voldoende representatief waren, maar omdat de BRTS nu al uitzendt en subsidie krijgt van de gemeente, stelde de wethouder voor te adviseren dat de BRTS dan ook maar de nieuwe zendvergunning zou moeten krijgen. De wethouder was zelfs zo zeker van zijn zaak dat de lijst van de twee PBO’s niet eens aan de raad werden opgestuurd. Zij lagen slechts ’ter inzage’.

Mijn argwaan werd gewekt toen één van de PBO-leden die volgens de lijst de vakbonden FNV en CNV vertegenwoordigde, volgens een FNV-voorzitter nooit was afgevaardigd en zelfs geen lid was. Een telefoontje naar de CNV leerde mij dat ook deze vakbond het desbetreffende PBO-lid nooit had afgevaardigd. Hierna ben ik de hele lijst maar gaan afbellen om te kijken of er nog meer PBO-leden op de lijst stonden die nooit waren afgevaardigd door de organisatie die zij volgens de lijst vertegenwoordigden. Dit bleek voor maar liefst vier van de 14 leden het geval te zijn. Vier andere leden vertegenwoordigden zelfs helemaal geen organisatie en zaten er puur en alleen op persoonlijke titel. Eén lid was vertegenwoordiger van een organisatie in opheffing, een andere was naast lid van het PBO ook raadslid, volgens het Commissariaat voor de Media een absoluut ongewenste combinatie. Van de leden van het PBO van de BRTS bleven vier leden over van wie het lidmaatschap niet discutabel is. Dat terwijl het PBO van de andere kandidaat, de BOS in orde bleek. Vuurwerk voor in de commissie.

Dat laatste bleek geen understatement. Nadat eerst de college-partijen in de commissie één voor één hebben kunnen melden dat wat hun betreft het voorstel van de wethouder om voor de BRTS te kiezen een prima idee was, kwam ik aan de beurt. In een lang verhaal vertelde ik in detail wat ik hierboven slechts kort heb weergegeven. Rumoer onder de commissieleden. Wat nu? Ook de wethouder kon in zijn beantwoording niet overtuigen. Niemand kon met goed fatsoen instemmen met het voorstel de BRTS voor te dragen voor een nieuwe zendvergunning nadat hun PBO aan alle kanten bleek te rammelen. Uiteindelijk werd besloten de beslissing uit te stellen. Zelf had ik het liefst meteen gekozen voor de BOS, omdat ik me als raadslid geschoffeerd voelde door de BRTS die ons met een, laat ik me voorzichtig uitdrukken, incorrecte lijst een rad voor de ogen probeerde te draaien. Maar politiek gezien zat er op dat moment niet meer in dan ik al had bereikt: een uitstel van de beslissing.

Het wrange van de hele zaak is dat uiteindelijk de vrijwilligers van de lokale omroep BRTS de dupe worden van het hoogst knullige gedrag van hun eigen bestuur. Aan de andere kant kon ik in mijn ogen weinig anders dan de misstand die ik heb geconstateerd aan het licht te brengen en daar consequenties aan te verbinden. Uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat ik onder de vrijwilligers van de BRTS inmiddels de zwarte piet toegespeeld heb gekregen voor het falen van hun eigen bestuur. Emotioneel kan ik me dat goed voorstellen. Maar als raadslid neem ik mijn taak serieus en dat houdt in dat je beslissingen zorgvuldig neemt. Een keuze voor de BRTS zou in dit geval niet alleen onzorgvuldig zijn, maar zelfs uitermate dubieus.

Wordt vervolg…

Auteur:

Dutch local politician for the environmentalist party GroenLinks, tends to be serious at times but usually has a slightly absurd and overall happy and sunny mental disposition.

3 gedachten aan “Lokale Omroep – wo 10 dec. 2003”

  1. Dat dit kan gebeuren in een democratische rechtstaat. Goed gedaan jochie! Geshjoemel dient aan de kaak gesteld en bestraft. Dus: schoon schip maken en een eerlijke omroeporganisatie in Breda!!!

    That’s what we like,

    Bob Doodah :?

  2. Kijk, dat is nou wat politici zouden moeten doen en wat veel te weinig gebeurt. Geldt overigens ook voor journalisten. Nu alleen maar hopen dat het bij Omroep B. wel snor zit, voordat je ook daar een belronde gaat doen. Leuk onderwerp voor je nieuwe show!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *