Op de jongerendag van GroenLinks (zie web-log zo 30 nov. 2003) kom je heel wat mensen tegen. En de meeste zie je daarna nauwelijks meer. Met sommigen wissel je nog wat adressen uit, maar ook daarvan kom je lang niet iedereen nogmaals tegen. Zo niet met Jürgen. Hij bleek een fervent MSN-ner (de populaire en easy-to-use Microsoft-versie van IRC) en meteen de volgende dag kwam ik hem virtueel tegen op ‘de chat’. En Jürgen, dat is zo iemand met een heel vaag idee over hoe de wereld verbeterd zou kunnen worden. Zo vaag, dat je eigenlijk denkt, dat wordt niets. But it might work. En dat is nu net het aanstekelijke aan dit soort ideeën.
Zaterdag kwam hij langs. Dus eindeloze discussies (ik geloof tot ver na zessen) over het leven, het universum en alles. En telkens weer dat knagende gevoel van die jongen dat ie wel plannen heeft, maar niet helemaal weet waar hij moet beginnen. De opmerking “zullen we anders al vast het een en ander uitwerken op de computer” zo tegen zessen ’s ochtends, was tekenend. Sommige mensen komen er wel.
