De maandag na Breda Barst is meestal een heel gezellige opruimdag. Dit jaar viel het echter een beetje tegen. Het leek namelijk op geen enkele manier op te schieten. Aan het eind van de middag waren we inderdaad nog niet klaar en aangezien ik zelf om zes uur een bijzondere raadsvergadering had in verband met het kiezen van een nieuwe burgemeester.
Ik kwam dus aan in mijn vieze kleren. Ik neem het tijdens raadsvergaderingen nooit heel erg nauw met wat ik aan heb. Ik kom nooit in pak, ik vind dat ook niet nodig. Maar nog nooit was ik in een gescheurde spijkerbroek met verf- en vuilplekken naar de raadsvergadering gekomen. Ik ben er ook niet van plan een gewoonte van te maken.
Over de vergadering zelf mag ik niet zoveel zeggen, behalve dat er drie kandidaten waren. De vergadering waarin een burgemeester wordt gekozen is namelijk 75 jaar lang geheim en degene die uit de school klapt kan vervolgd worden. Grote onzin, als je het mij vraagt, maar zo zijn nu eenmaal de regels. Maar ik kan wel vertellen dat uiteindelijk PvdA-kandidaat Van de Velden als beste uit de bus is gekomen.
Wat ik volgens mij wel mag vertellen is dat de vergadering bestond uit twee ronden: allereerst werd de burgemeester gekozen. Daarna, in een aparte stemronde nog eens een reserve-kandidaat. Doorgaans benoemt de minister van Binnenlandse Zaken de eerst voorgedragen kandidaat maar in zeer uitzonderlijke gevallen kan hij daarvan afwijken en kiezen voor de ‘reserve’-kandidaat.
Voor de rest kan ik hier hooguit nog uit een artikel in dagblad BN/DeStem citeren. Hoewel de raadsvergadering strikt geheim was, had deze krant namelijk een bijzonder accuraat verslag van de gebeurtenissen.
Naar verluidt had de oud-burgemeester van Nieuw-Ginneken, Peter van der Velden, een uitstekende indruk gemaakt op de vertrouwenscommissie. Vervelend alleen: deze oud-JOVD’er had als sociaal-democraat eigenlijk de verkeerde kleur. Maar hij mocht rekenen op de steun van PvdA en de complete oppositie van Breda ’97, GroenLinks, SP, D66 en Joosse. Daarbij heeft vermoedelijk een van deze raadsleden in eerste instantie anders gestemd.Bij de eerste stemming haalde Van der Velden namelijk 15 stemmen, terwijl voor nummer twee de stemmen op 11 (CDA)-11 (VVD-Leefbaar) staakten. Bij de tweede stemming liep een van de Van der Velden-stemmers expres over naar het CDA, zodat de VVD-kandidaat afviel (12-11).
De complete VVD liep vervolgens over naar PvdA’er Van der Velden, terwijl Leefbaar koos voor CDA’er Kaiser. De keuze bij de liberalen was mede ingegeven door een aloude frustratie uit de tijd dat de Katholieke Volks Partij de stad nog domineerde. Bovendien vonden de VVD’ers dat als het niet de eigen man werd, gewoon de beste kandidaat moest worden benoemd.
Daarmee stond Peter van der Velden op nummer één van de voordracht, waarmee de sociaal-democraat zich zeker mag weten van een benoeming in Breda. De minister van Binnenlandse Zaken kan de voordracht namelijk niet meer naast zich neerleggen, tenzij er heel zwaarwegende bezwaren tegen de huidige burgemeester van Bergen op Zoom worden opgeworpen.
Met de voordracht van Van der Velden is in elk geval voor Breda de macht van Den Haag gebroken. Want vroeger zou de stad zijn toegewezen aan de stad die aan de beurt was, het CDA dus. Naar verluidt zou in Den Haag nog zijn gelobbyd bij PvdA-leider Bos om te voorkomen dat nu zelfs zes van de grootste gemeenten in sociaal-democratische handen zou komen. Ook de landelijke VVD had dit graag willen voorkomen.
Dat de VVD in Breda zich op dit gebied heel onafhankelijk heeft getoond, wordt in Haagse kringen tandenknarsend aangezien. Want de VVD was ook de partij die in Tilburg het CDA in de wielen reed, toen verrassend niet CDA-kandidaat en CNV-voorman Doekle Terpstra maar zijn opponent Ruud Vreeman van de PvdA in die stad werd benoemd.
In Tilburg stemde de VVD nog verdeeld, waarna de fractie zich al ruziënd moest opsplitsen. De Bredase VVD viel als één blok het CDA af. Dat doet dus pijn, hoewel men ook in CDA-kring beseft dat met het wegvallen van Stolte de kansen op Breda ernstig waren geslonken.
Na afloop van de vergadering sloot ik me aan bij mijn kameraden van Breda Barst, die in Dok 19 moe maar voldaan genoten van een welverdiende pils.
