Collega Marc Wielaert, mijn stagebegeleider bij 4fm, is opgehouden met roken en drinkt voor een radioman verdacht weinig koffie. De koffie die hij wel drinkt mag die naam eigenlijk niet hebben. Hij drinkt namelijk Wiener Melange. Inmiddels zijn al meerdere synoniemen voor deze koffievariant in omloop. Een kopje weener, oftewel een bekertje worstje, is de meest voor de hand liggende. Een andere is een kopje Strauss. Voor wie niet weten wie dat is: deze commerciële componist is te vinden op zo’n beetje elke uitgave van de succesvolle maar voor de rest bloedirritante klassieke grammofoonplatenserie ein Abend in Wien. Al is het overigens maar omdat uit deze familie meerdere componisten met diverse mate van succes zijn voortgekomen.
Ik kan het goed vinden met Marc Wielaert. Ook zijn gevoel voor humor kan ik wel waarderen. Daar kan ik echter niet al te veel over schrijven. Al is het maar omdat hij aan elke gewaagde, en dus uitermate humorvolle opmerking meteen toevoegt dat ‘het uiteraard niet de bedoeling is dat ik daarover iets op mijn web-log ga schrijven’. Voorlopig laat ik hem nog even in de gelukzalige waan dat ik dat ook inderdaad nooit zal doen.
’s Avonds was de GroenLinks-avond over het Midden Oosten, met name de kwesties Irak en Israël-Palestina. Deskundige Robert Soeterik lichtte de achtergrond van de problematiek toe. Ik kwam daardoor weer eens niet aan avondeten toe.
zalig zijn de goedgelovigen van geest 8)