De files zijn onberekenbaar. Vandaag kwam ik al voor half negen in een volstrekt leeg Net3-gebouw. Het was nogal rustig op de wegen. Aangezien het kantoor nog op slot zat en niemand mij verteld had waar ik de sleutel kon vinden, ben ik in de rokersruimte maar wat vakliteratuur gaan lezen.
Vaste rookpartner is Jesse, die verantwoordelijk is voor de productie van een aantal NPS-programma’s op Radio 4. Eigenlijk is hij gestopt, maar daar valt bar weinig van te merken. Roken, drank en koffie horen nu eenmaal bij Radiomakers als het katholieke geloof bij de paus. Overigens geld voor politici ongeveer hetzelfde, dus ik bevind me in een behoorlijke risicogroep. Op een dag gaan er met gemak minstens zo’n twee liter koffie naar binnen.
Het Net3-gebouw bestaat uit twee vleugels: het prachtige pand van de VPRO, rechts van de centrale receptie, en het gecombineerde NPS/VARA-gebouw. Samen delen ze een aantal voorzieningen, zoals de VPRO-kantine en het VPRO-knipselarchief. Over dat laatste later overigens meer, want dat is een verhaal apart.
Er was op deze vrijdag wat raars aan de hand. Vanuit mijn raam (ik zit aan een klein bureau dat nog net paste tussen het raam en het einde van de andere twee bureaus op een oorspronkelijk voor twee mensen bedoeld kantoor), kijk ik recht bij de VPRO naar binnen. Daarvoor ligt een soort parkeerdak, dat tevens de bovenkant van de gezamenlijke ingang is. En daar liepen die middag een tweetal superhelden annex monsters annex cyborgs op springveren rond. Waarschijnlijk weer een progressief kinderprogramma van de voorheen protestantse omroep.
Tot slot nog een laatste begrip van NPS Radio 4: de Vrijmibo. Wie het weet, mag het zeggen. Volgende week het antwoord.
Vrijdagmiddagborrel ? Leuk als je nog met de auto naar het zuiden moet !
Jij mag niet meer meedoen!
Ah toe nou… ech nie ?