Nu het einde van mijn stage nabij is en nog niet geheel duidelijk is geworden of ik daarna mijn werkzaamheden bij de NPS ga voortzetten, wilde ik nog even iets kwijt over de telefoon.
Sinds een interne verhuizing (die overigens inhield dat niet ik van bureau moest veranderen, maar van telefoon), heb ik het nummer van Jean Paul Helwig. Niet dat hij ooit gebeld wordt, maar dat ter zijde. Toen de toestellen waren gewisseld (want vreemd genoeg was het instellen van een nieuw nummer in de telefooncentrale moeilijker dan het fysiek omruilen van de twee telefoontoestellen), stond de telefoon van Helwig nog steeds doorgeschakeld naar zijn mobiele nummer. Een doorschakeling die ik overigens in een snelle reflex meteen ongedaan heb gemaakt. Het was netjes geweest als ik hem dat eerst even had laten weten. Maar dat was ik in de gauwigheid even vergeten. En toen ik hem alsnog wilde bellen, je raadt het al, kreeg ik de ingesprektoon. Waarmee Jean Paul Helwig hopelijk niet voorgoed is kwijtgeraakt in de wirwar van netwerk- en telefoonkabels die bij de NPS voor de broodnodige bereikbaarheid moeten zorgen.
