Joepi, ik word genoemd. De grootste eer die je als politicus ten deel kan vallen is wanneer andere mensen over je praten. Het is net als met reclame. Het maakt niet uit hoe er over je geluld wordt, als er maar over je geluld wordt.
Vroeg of laat krijg ik het via via wel te horen wanneer er over me gepraat wordt. Zo schijnt vanmiddag mijn naam een keer of wat gevallen te zijn bij de hei-sessie tussen de fractievoorzitters.
Nu de gemeenteraadsverkiezingen dichterbij beginnen te komen, gaat elke partij speculeren over welke mensen voor de andere partijen lijsttrekker zouden kunnen worden. Ik ben weliswaar kandidaat, maar dat wil op zich helemaal niets zeggen. Er kunnen weet-ik-veel hoeveel andere kandidaten zijn. Het feit echter, dat mensen van andere partijen rekening houden met de mogelijkheid dat ik het wordt, is best wel grappig. Kennelijk wordt ik serieus genomen. En politiek brengt nu eenmaal een gezonde mate van ijdelheid met zich mee.
Ik heb al diverse keren meegemaakt dat anderen speculeren over mijn politieke carrière. Zelfs dingen als het Tweede Kamerlidmaatschap komen dan voorbij. De grap is dat ik daar zelf helemaal niet mee bezig ben. Het politieke landschap, zeker vandaag de dag, verandert met de dag en daarnaast koester ik helemaal geen ambities in die richting. Dingen lopen zoals ze lopen en zelf heb ik maar heel beperkte politieke ambities. Ik denk er serieus niet over na wat ik over vijf jaar doe, laat staan over tien jaar.
Ik ken ze wel, de carrière-jagers. Ik heb ook respect voor mensen die nu al bezig zijn met hun toekomst over tien of twintig jaar. Ik hoor er zelf alleen niet bij. Voordeel is dat ik dus ook niet constant rekening hoef te houden met wat voor beeld anderen van mij hebben. Als ze mij een klootzak vinden, prima. Ik ben in ieder geval eerlijk. Daarnaast heb ik een paar vrienden die me terugfluiten zodra ik het te hoog in mijn bol krijg. Wie weet, misschien ben ik over vijf jaar wel gewoon lijstduwer.
Of rugbyspeler.
Ach ja je kunt ook altijd nog gaan sjoelen he ,Maar oke ik wardeer je eerlijkheid.
“En politiek brengt nu eenmaal een gezonde mate van ijdelheid met zich mee.” Helaas is het bij de meesten meer een ongezonde overdosis.
@Cpt. Iglo: Dat zeggen sommige mensen dan ook weer over bloggers :)
Ja ik ben nog even terug met een vraag over de foto van die twee mannen in het zwart ,met die witte benen.Zou je eens kunnen vragen aan hun wanneer of het GIPS er af mag??//