De telefoon ging over. Ik was in Hilversum voor wat zo ongeveer mijn laatste werkdag aldaar zou zijn. Hoewel mijn contract pas op 1 september ophoudt, had ik flink wat vooruit gewerkt om in Augustus op vacantie te kunnen. De vacantieplannen kwamen op losse schroeven te staan.
Of ik wellicht mee wilde werken aan een evenement dat de aandacht moest vestigen op dat geen wat de NPS allemaal doet. Uiteraard met het oogmerk om het tij van de dreigende opheffing van de NPS te keren (zie weblog ma 25 juli 2005. Om twee redenen heb ik daar ‘ja’ op geantwoord. Ten eerste ben ik ervan overtuigd dat het opheffen van de NPS een foute keuze is, het resultaat van een visieloos compromis tussen de coalitiefracties.
Ten tweede speelde ook een gezond stuk eigenbelang mee. Want ik heb het prima naar mijn zin bij de NPS. Als ik mijn contract kan verlengen, doe ik dat graag. Deze gelegenheid heb ik dan ook met beide handen gegrepen.
Dat de vacantieplannen nu op losse schroeven staan is een beetje een domper. Ik had er erg graag even tussenuit geweest na een bizar druk jaar. Maar het zij zo. Ik ben sowieso nog veel te jong voor een burn-out.
Wees maar blij dat je contract ophoudt, anders werd jij ook opgeheven.
Ieder mens moet er af en toe even tussenuit. Jij ook.
@Rian: ik was eigenlijk nog helemaal niet van plan er al tussenuit te stappen ;)