Hoe de leveranciers van Auping ooit het bed naar binnen hebben gekregen, was me een compleet raadsel. Ondertussen zat ik met de vraag hoe ik het bed in ’s hemelsnaam weer buiten kreeg.
Het trapgat bleek na veel geprobeer in ieder geval geen optie. Hoewel ik me vrij zeker leek te herinneren dat de heren van Auping destijds vrij soepel met het ding naar boven liepen, werd het me na diverse pogingen samen met moeder en broer vrij duidelijk dat ik niet zou slagen in het verrichten van de omgekeerde handeling.
Uiteindelijk bleef alleen het raam over. Met katrollen heb ik het bed in twee onderdelen in de voortuin gekregen. Met de bus van Joris werd het ding naar de nieuwe woning getransporteerd en wonder boven wonder ging het gevaarte daar wel met gemak door het smallere, maar tevens veel rechtere trapgat. Hetzelfde trapgat overigens waar een enkele dagen eerder aangeschafte tweezitsbank niet doorheen kon. Hoef ik tenminste ook nooit op de bank te slapen.
