Veel tijd om bij te komen, had ik niet. De agenda stond al weer vol bijeenkomsten, vergaderingen en activiteiten. Daarnaast had ik natuurlijk twee keer negentien kranten te lezen, lagen de commissiestukken van de afgelopen cyclus vrolijk op mijn deurmat te wachten om, ook al waren de betreffende vergaderingen al geweest, ingelezen te worden, verlangde het huis dringend naar een opruimwoede en hadden de planten hoognodig behoefte aan water.
Ik was ruim drie weken geleden enigszins overhaast naar Kenya vertrokken. De tas werd op het laatste moment pas ingepakt… sterker nog, enkele uren voordat ik vertrok naar Schiphol moest de rugtas zelfs nog aangeschaft worden. Dat had niet zo zeer te maken met een slechte planning, maar meer met de onmogelijk drukke week die direct aan mijn vertrek voorafging. En hoewel het aanvankelijk nog mijn bedoeling was om het huis netjes opgeruimd en stof gezogen achter te laten, bleek dat niet meer mogelijk. En nee, het is niet leuk om direct met een rotzooi geconfronteerd te worden bij thuiskomst. Gelukkig haalde mijn moeder me af op Schiphol en mocht ik bij haar ontbijten.
De zaterdag bestond dan ook voornamelijk uit een bezoek aan platenzaak TunesVille, een sinds kort op zaterdag gesloten fotozaak (alleen ‘De Afdruk’ mag mijn rolletjes ontwikkelen, alle andere zaken sturen ze naar een fotolab waar regelmatig rolletjes kwijtraken), het snel doorlezen van 478 mailtjes en, ik was doodop van het reizen, in slaap vallen om drie uur ’s middags om pas de volgende ochtend wakker te worden.
De zondag bracht ik voornamelijk lezend en wasmachinevullend – en weer legend – door, van opruimen kwam nog steeds weinig terecht. Dat gebeurde op maandag. En maandag was ook meteen weer een dag vol politiek. Zo deed ik schriftelijke vragen uitgaan over de inmiddels in volle gang zijnde sloop van De Beyerd (zie o.a. weblogs wo 4 febr. 2004, do 19 febr. 2004, do 7 juli 2005 en do 10 nov. 2005). Bij de sloop kwam aan het licht dat een aantal argumenten van de gemeente Breda om over te gaan tot sloop, niet juist bleken te zijn. Om kort te gaan: de wethouder heeft in de procedure tegen de sloop gezegd dat de bouwtechnische staat van de zuilen van de zuilengalerij dusdanig slecht was dat deze niet behouden kon blijven. Dit kwam doordat de zuilen destijds zouden zijn ingefreesd om kozijnen tussen te plaatsen. Dit bleek bij de sloop totaal onjuist.
’s Avonds een tweetal vergaderingen: allereerst in Utrecht om met betrokkenen te kijken of het mogelijk was het GroenLinks JongerenNetwerk in de groenlinkse jongerenorganisatie Dwars op te laten gaan (missie geslaagd) en daarna een fractievergadering in Breda. Dinsdag volgde een vergadering van de campagnecommissie en een gezellige avond met mijn vrienden, woensdag wederom fractie en ’s avonds koorrepetitie en donderdag tot slot een wijkbezoek aan de Hoge Vucht.
Dat laatste was trouwens een erg leuk wijkbezoek. Breda Noord is een late wederopbouwwijk uit de jaren ’60, met diverse problemen. Veruit de grootste daarvan was destijds de aanwezigheid van hangjongeren rond een friettent die naast kroketten ook drugs verhandelde en een bijkomend onveilig gevoel. Daarnaast wonen er in de wijk erg veel allochtonen, wat door sommigen ook als een probleem word gezien. Sinds echter een jaar geleden de friettent op last van de gemeente gesloten is en op de wijk een integraal veiligheidsbeleid werd toegepast, is er op dat gebied echter veel verbeterd. Volgens veel buurtbewoners kent de wijk helemaal geen ‘buitenlandersprobleem’ meer. Veel meer aandacht werd nu gevraagd voor zaken als het ’s zomers vaker maaien van de gazons, het schoonvegen van de stoepen en het beter luisteren naar de inbreng van bewoners. Allemaal zaken die we serieus moeten oppakken. Desondanks is het positief wanneer de problemen van nu relatief klein zijn met die van enkele jaren terug.
Nog een positief punt: de parochie in Breda Noord is erg actief. Zij gaan langs bij mensen, helpen hen met individuele problemen en leveren een intensieve bijdrage aan ontmoetingen tussen mensen. Ik heb weinig op met religie in het algemeen en met het instituut kerk in het bijzonder. Maar deze parochie mag van mij als voorbeeld dienen voor vele anderen. Ik ken meerdere bevlogen pastors in Breda en omgeving, dat er één van in Noord woont is mij op deze avond duidelijk geworden.
En dat je allemaal redt! Pffff, alleen al van die e-mails zou ik uit mijn dakpan gaan!