De vergadering van het partijbestuur viel samen met Martin Luther King-day. Het zal niets meer dan een toevallige samenloop van omstandigheden geweest zijn. Ik reisde al vroeg naar Utrecht af. Er waren ook nog twee studenten van de Universiteit die me wilden interviewen voor een onderzoek. Ik had ze maar uitgenodigd op het partijbureau.
Het is min of meer gewoonlijk dat Onne, voorzitter van Dwars, groenlinkse jongerenorganisatie, en ik nog even een biertje pakken in café België. Dit enigszins zonderlinge café aan de oude gracht is een verzamelplaats voor voormalig alto’s, kunstzinnige medemensen en studenten. Het was gezellig en zo kon het dus ook gebeuren dat ik mijn laatste trein naar Breda miste. Beroerd, vooral omdat ik al voor mijn retourtje betaald had. Gelukkig woont Alto-Joris ook in Utrecht en kon ik bij hem blijven pitten. En bijpraten.
Nog beroerder was mijn financiële positie de volgende dag: mijlen ver verwijderd van een pinautomaat moest ik van Joris zelfs nog een eurootje lenen voor de bus, die me naar het station bracht en waar ik een enkeltje Breda kon aanschaffen. Welke, net als mijn voor de helft ongebruikte retourtje van de dag ervoor, door geen enkele conducteur werd afgestempeld of naar werd gevraagd. Jahaa, ik weet het, je betaalt je treinkaartje niet om afgestempeld te worden, je betaalt het omdat het zo hoort. Maar desondanks ben ik van mening dat ze voor € 36,70 best even mogen knippen.
Niets meer aan doen, kan zo op een tegeltje… ;) :P