Jaap vierde zijn verjaardag op wederom een onnavolgbare wijze: hij nodigde ons uit op een feestje van de faculteit Bouwkunde van de TU in Delft. Joris en ik kwamen tot de conclusie dat ze daar beter bruggen konden bouwen, dan tap-installaties. De hele nacht dronken wij laf, schuimloos en half lauw bier. Dat kon niet goed gaan.
En zo deponeerde Joris in een bui van balorigheid mijn telefoon in een glas bier. En deponeerde ik Joris weer wat later op het asfalt. Dat was trouwens ook per ongeluk. Zijn gezicht was er echter niet minder beschadigd door.
Het verhaal val niet helemaal goed meer te reconstrueren, maar enige navraag leert het volgende: Als het feestje iets van vieren is afgelopen, stapt Joris op de fiets van Jaap en gaat fietsen. Ik ren naast hem een eindje mee. Dat eindje zal niet meer dan vijftien meter geweest zijn, want op dat moment, als gevolg van motorisch onvermogen of een inadequate oog-lichaam coördinatie, botsen Joris en ik tegen elkaar. Wie van ons twee hier het meest van de lijn afweek is vooralsnog niet duidelijk, maar gevolg was dat Joris op de meest ongelukkige manier voorstelbaar met zijn gezicht op het asfalt belandde. Schaafwonden op hand, jukbeen en hand, dikke lippen en neus en een bloedig fietspad waren het gevolg. Waarmee eens te meer bewezen is dat drank soms meer kapot maakt dan je lief is.
