Gisteren hield niet zo van mij. Het begon al met een lichte verslaping. Naar gelang de dag vorderde, werd de ellende allengs groter.
Bij wijze van uitzondering nam ik de auto naar Den Haag. Ik wilde die dag met Wijnand even een paar foto’s op locatie maken en een auto leek me wel handig. Onderweg kwam ik echter in de moeder aller files te staan. Uiteraard was er weer eens een vrachtwagen bij betrokken. Waarvoor dank.
Uren later aangekomen dan gepland, was er inmiddels geen tijd meer voor het nemen van de foto. Balend parkeerde ik het apparaat ik de parkeergarage onder het plein. ’s Avonds, toen ik de omgekeerde beweging wilde maken, bleek het geld in mijn portemonnee niet toereikend voor de perkeerrekening. En bleek ik ook nog eens mijn pinpas en credit card niet bij me te hebben. En aangezien ik ook nog eens de laatste van de fractie was die gisteren de Kamer verliet, kon ik ook niets lenen.
Gelukkig kon een vriend in Den Haag me wel wat geld lenen. Daarvoor moest ik echter wel eerst met de tramlijnen 9 en twaalf. Ruim een uur later was ik weer bij mijn auto. Ik stak de sleutel in het contact en wilde wegrijden. Dat ik daarbij in mijn onoplettendheid ook nog eens een betonnen steunpilaar schampte, deuk en krassen tot gevolg, kon op dat moment amper nog een verassing genoemd worden.
Wellicht beurt dit je op:
DE REVOLUTIE GAAT TOCH NOG PLAATSVINDEN!!!!
kijk maar: http://www.thefinaltheory.com/viewchapter.html
Tja, die wet van Murphy is maar een vervelend ding he?