“Hoe herken ik je?”, vroeg ie. “Aan mijn bad-hair-week”, antwoorde ik. En dus liep hij naar de verkeerde gast en merkte iets te onhandig op “Hé, gast met de bad-hair week”. Het werd dus tijd voor rigoureuze maatregelen.
En dus ging, toen ik maandagavond thuis kwam, de tondeuse er overheen. En begon ik op standje 23 mm te tondeusieren. Totdat ik, halverwege, er achter kwam dat het schuifje was teruggeschoten naar standje 15 mm. En zodoende kon ik weer opnieuw beginnen.
Haar is net als een kamerplant. Soms moet het even goed gesnoeid worden. Wordt het gezond van. Ten minste, dat houd ik me voor nu ik voorlopig als een gemillimeterde door het leven moet. Misschien moet ik me maar aanmelden bij de marine.
