Op verzoek van GroenLinks stond het onderwerp ‘Bouvigne’ op de agenda van de commissie Bouwen en Wonen. Ik ging op de publieke tribune kijken hoe mijn fractie het deed.
Kasteel Bouvigne is een prachtig kasteeltje in het Mastbos, grenzend aan het achterliggende Markdal. De vroegste delen van het kasteel dateren van eind vijftiende eeuw, waarna het vele malen is verbouwd en uitgebreid en kreeg pas aan het begin van de vorige eeuw zijn huidige vorm. Nadat het in zwaar vervallen toestand leegstond heeft het Waterschap 35 jaar geleden besloten het landgoed te kopen en zich in het kastel en de bijgebouwen te huisvesten.
Nu het waterschap is gefuseerd, voldoet de huidige bebouwing niet meer. En aangezien een deel van de bijgebouwen ronduit lelijk is en geen monumentale status heeft, besloot het Waterschap op de plaats van deze gebouwen nieuwbouw te plegen.
Daar ging het mis. Het eerste ontwerp kon op enorm verzet onder de bevolking rekenen en ook het aangepaste ontwerp is nog steeds doelwit van veel kritiek. De één vindt een modern hoog gebouw niet thuishoren in dit monumentale landgoed. Een ander vindt dat er überhaupt niet meer gebouwd mag worden in dit gebied, ook al is het op de plek van bestaande bebouwing. En eerlijk is eerlijk, een locatie in het buitengebied zonder fatsoenlijke busverbinding is nu niet de meest geschikte plaats voor een waterschapskantoor.
De voorstanders wijzen erop dat het Waterschap altijd zo goed voor het gebouw gezorgd heeft en dat de bebouwing in plaats van andere gebouwen komt. En sommigen vinden het ontwerp ook mooi.
Over een dergelijke zaak moet de politiek debatteren. Maar veel mogelijkheden om het plan tegen te houden, heeft de gemeenteraad eigenlijk niet. Het nieuwbouwplan valt waarschijnlijk helemaal binnen het bestemmingsplan en de Rijksdienst voor de Monumentenzorg en de provincie hebben de plannen ook goedgekeurd.
Dus restte de commissie niets anders dan een beroep op het waterschap de plannen nog eens goed tegen het ligt te houden. Een oproep die dijkgraaf Joseph Vos ongetwijfeld naast zich neer zal leggen. ‘Ik mag daar toh gewoon bouwen?’, is zijn reactie en daar heeft ‘ie natuurlijk ook wel weer gelijk in.
Wat er nu gaat gebeuren. Waarschijnlijk zal de gemeente binnenkort de sloop- en bouwvergunning afgeven. De actiegroep die tegen de nieuwbouw strijdt, zal daarna ongetwijfeld naar de rechter gaan. Zo’n zaak eindigt uiteindelijk altijd bij de Raad van State, die één van de twee partijen gelijk zal geven. Maar voor het zover is, zijn we al weer jaren verder.
Al die tijd moet het Waterschap een kantoor huren, omdat ze in Bouvigne nu niet kan werken. Dat kost handen vol met geld, miljoenen per jaar. De vraag is of het waterschap er niet verstandig aan doet om de plannen toch nog eens te bespreken met de betrokkenen. Het zou een hoop tijd en geld kunnen besparen.
Eén gedachte over “Homo Custodiens – di 17 apr. 2007”