Vrijzinnig leiderschap valt soms zwaar. Vandaar dat het bureau van GroenLinks een trainingsweekeinde aanbood aan lokale fractievoorzitters. Daarvoor vertoefde ik twee dagen lang met zeven collegae in het theologisch studiecentrum van de Protestantse Kerk in Doorn.
Samen met zeven collegae-fractievoorzitters en onder leiding van twee trainers analyseerden we onze leiderschapsstijl. Ik bleek, zoals vele andere GroenLinksers, een typische S3-leider te zijn: veel overlaten aan de mensen zelf en ze daarin proberen te steunen. Kennelijk nemen GroenLinksere leiders niet snel zelf het heft in handen en laten ze veel over aan de kennis en kunde van de mensen onder zich.
Op zich niets mis mee, ware het niet dat verschillende situaties soms ook om een verschillende aanpak vragen. Soms moet je juist een andere stijl kiezen om effectief leiding te geven aan een proces. Bijvoorbeeld door zelf heel duidelijk een koers uit te stippelen en anderen vragen om die koers te volgen. Leiding nemen dus, in plaats van geven.
Wanneer je inziet wat je eigen, natuurlijke leiderschapsstijl is, wordt het makkelijker om soms een andere benadering te kiezen wanneer de situatie daar om vraagt. Ferm en stevig, wanneer het voor de mensen waarmee je werkt onduidelijk is wat er precies van ze verwacht wordt en hoe ze dit moeten aanpakken of juist geheel delegeren wanneer medewerkers zich al hebben bewezen.
De volgende ochtend conflictmanagment. Aan de hand van rollenspelen speelden we voorbeelden na uit de eigen praktijk. Best lachen, om anderen jouw fractiegenoten te zien naspelen. Al ga ik natuurlijk niet vertellen wat er werd nagespeeld. Sommige dingen behoren nu eenmaal binnen de muren van een theologisch studiecentrum te blijven.
Hebben jullie conflicten dan?
[sÇ: verschil van opvattingen noemen ze in managmenttaal kennelijk conflictmanagment.]
Conflicten?? Toch niet teveel naar de VVD gekeken he?
[sÇ: kijken wel, volgen? nou nee.]