Een rustig biertje in De Beyerd zat er niet in. Ongeluk komt namelijk nooit alleen.
Eerder die avond was namelijk niet alleen ‘het koor’ (niet mijn koor, maar ‘het koor’, zoals het koor dat elke maandag De Beyerd bezoekt genoemd wordt) aanwezig, samen met andere vaste verdachten zoals de kaartploeg, de jongens van het werk en de mannen van GroenLinks (we zijn nu eenmaal vaak alleen met de mannen) dat, zoals zo’n beetje elke maandag had bedacht die avond eens naar de Beyerd te gaan, deze maandag waren ook D’66, theatergangers, filmgangers, ambtenaren, net voltallige bierproeversgilde (dit bestaat echt) en een groep vaste klanten van het weekeind naar De Beyerd gekomen.
Het grote voordeel van zoveel ongeluk is dat de kans dat die onverwachte groepen volgende week weer langskomen minimaal is. Het zal dan heerlijk rustig zijn, met enkel het vaste maandagavondpubliek.
Een kroeg is het mooist op het moment dat er net genoeg klanten zijn om de dag zonder verlies af te sluiten, en te weinig om te moeten wachten voordat je geholpen wordt.
